İvan İlyiç'in Ölümü
Lev Tolstoyİvan İlyiç'in Ölümü Sözleri ve Alıntıları
İvan İlyiç'in Ölümü sözleri ve alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü kitap alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Yalan söylemekten hiç mi sıkılmıyorsun sen?”
Sayfa 94
Kaz Dağlarına ithafen 2
Nasıl da acımasız, yok edici bir varlık şu insan; kendi yaşamını sürdürebilmek için ne çok canlı varlığı, bitkiyi yok ediyor.
“Gaius bir insandır. İnsanlar ölümlü olduklarına göre Gaius da ölümlüdür."
Sayfa 75
"Gözlerimde ışık kalmadı.Tam kıyısındayım artık uçurumun"
...manevi acıları maddi acılarından daha da korkunçtu. Çektiği ıstırabın asıl sebebi de buydu.
Sayfa 113
Ne diye kendimi aldatayım?
Sayfa 71
-
"İşte ben de uçuyorum..."
_
Sayfa 75 - Beyan Yayınları Temmuz 2018
Yüzünde, sanki yapılması gereken şeyin yapılmış ve doğru yapılmış olduğunu gösteren bir ifade vardı.
Hep birbirinin benzeri yıllar. Giderek daha da ölüleşen dünya. "Düzenli olarak dağdan aşağı iniyormuşum da, yukarı çıkıyorum sanıyormuşum sanki." Öyle de oldu işte. Yaşam ayaklarımın altından kayıp giderken, herkes beni yukarı çıkıyorum sanıyormuş...
Bundan sonra ve bundan başka bir şey yoktu.
Sayfa 108
Çevresini saran yalan ağı o kadar dolaşmış, karışmıştı ki içinden çıkmak hayli güçtü.
Sayfa 96
Antetli bir kâğıda yazacağı belli birkaç kelime o gururlu, kendini beğenmiş insanları sanık veya tanık olarak ayağına getirtmesi için yetiyordu.
Sayfa 29
"Ya gerçekten bütün hayatım yanlışsa?"
Bunu bilen yalnız o idi. Etrafındakiler anlamıyor ya da anlamak istemiyorlar; dünyada her şeyin eskisi gibi gittiğini sanıyorlardı.
Sokaklarda her şeyi hüzünlü, neşesiz gördü. Arabacılar üzgün, evler kederli, yoldan gelip geçenler, dükkânların görünüşü yaslıydı.