İvan İlyiç'in Ölümü
Lev Tolstoyİvan İlyiç'in Ölümü Sözleri ve Alıntıları
İvan İlyiç'in Ölümü sözleri ve alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü kitap alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ölüm, karşısına konulan tüm engelleri yıkıyor, hepsinin arkasından çıkıp kendini gösteriyordu.
Sayfa 70 - İnkılâp Kitabevi
Gene dakikalar dakikaları, saatler saatleri kovalamaya başladı. Bitip tükenmek bilmeyen zamanın akışı ve korkunç son..
Ya bütün hayatım, yaşadığımın bilincinde olduğum bu hayat, gerçekten olması gerektiği gibi değilse?
Zavallılığına, korkunç yalnızlığına, insanların, Tanrı'nın acımasızlığına, belki de Tanrı'nın yokluğuna ağlıyordu..
"Doğru mu benim şurada, şu eşyalar uğruna yaşamımı harcadığım? Korkunç, korkunç olduğu kadar anlamsız!"
Ne bu şimdi? Ne için bütün bunlar? Olacak şey mi! Böylesine anlamsız ve iğrenç olabilir mi hayat? Hayat bu kadar anlamsız ve iğrençse, o zaman niye ölünüyor; hem de acılar çekerek?...
Hepimiz ölüp gideceğiz. Ne diye yardım etmekten yüksünelim!
"Dünya umurlarında değil, ama bir gün onlar da ölecekler! Bugün ben, yarın onlar; bundan kurtuluş yok!.. Oturmuş eğleniyorlar. Hayvanlar!.."
Her gün aynı şey.. bitmeyen geceler ve gündüzler..
Ben yok olursam ne çıkar? Hiçbir şey..
Ne aptalca!Önce ben öleceğim,onlar daha sonra ama onların da başına aynı şey gelecek.Oysa onlar gülüp eğleniyorlar.Aşağılık yaratıklar!
Başkalarının gözünde iyi yaşıyor görünürken hayat ayaklarımın altından akıp gidiyormuş.
Sayfa 100Kitabı okudu
Ya tüm hayatım yanlışsa?
Yalnızlıktan patlayacak gibiydi. Birini çağırmak istiyor, ama başkalarının yanında daha kötü olacağını biliyordu.
"Sahiden evlensem nasıl olur?"