İvan İlyiç'in Ölümü
Lev Tolstoyİvan İlyiç'in Ölümü Sözleri ve Alıntıları
İvan İlyiç'in Ölümü sözleri ve alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü kitap alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
... Ama tüm ölülerde olduğu gibi yüzü daha da güzelleşmiş, asıl önemlisi hayatta olduğundan çok daha anlamlı bir hâl almıştı.
Sayfa 12Kitabı okudu
Kurtulamayacağını bile bile, celladın elinden kurtulmak isteyen ölüme mahkum biri gibi mücadele ediyordu…
Sayfa 107Kitabı okudu
Çocukluğundan uzaklaşıp bugüne yaklaştıkça sevinç veren şeyler gittikçe değerini yitiriyordu.
Sayfa 93Kitabı okudu
...Ancak artık her başarısızlık onu umutsuzluğa sürüklüyordu.
Sayfa 51Kitabı okudu
Evet, hayatta olmasına hayattayım ama göz göre göre gidiyor ve bir türlü bu gidişata dur diyemiyorum.
Ayrıca onu anlayan ve ona acıyan tek bir kişi bile olmadan ölümün kıyısında yalnız başına yaşamak zorundaydı.
Sayfa 56Kitabı okudu
“Bizim için kapımızı çalanın kim olduğu hiç önemli değildir, biz işimizin gereği neyse onu yaparız,kim olursa olsun herkese aynı şekilde davranırız, uygulamamız kişilere göre değişmez!”
Öldüğünü ruhunun derinliklerinde hissediyordu ama buna alışmak şöyle dursun, hiç anlamıyor, bir türlü akıl erdiremiyordu.
Sayfa 65Kitabı okudu
"Onlara göre hava hoş ama sonuçta onlar da ölecek. Aptallar. Ölüm önce benim ama sonra da onların kapısını çalacak."
Sayfa 61Kitabı okudu
"Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?"
Ne mi, istiyorum? Acı çekmemek. Yaşamak.
Konuşacak ne var ki, nasıl olsa anlamayacak
Sayfa 62
Acılar içinde kıvranır halde geldiği yaşamı sona,en korkunç acıya uçarcasına,hızla gidiyordu.”Uçuyorum…”
Sayfa 99Kitabı okudu
Ayrıca onu anlayan ve ona acıyan tek bir kişi bile olmadan ölümün kıyısında yalnız başına yaşamak zorundaydı.
Sayfa 56Kitabı okudu
Ölüm tek gerçekti... Bir de o bitmek bilmeyen yalanlar...
Sayfa 79