Jane Eyre
Charlotte BrontëEn Yeni Jane Eyre Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Jane Eyre sözleri ve alıntılarını, en yeni Jane Eyre kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ama, hala bedbahtsın. Daha öğle olmadan senin güneşin batmış; sana öyle geliyor ki bir daha da hiç doğmayacak! Layık olmadığın, lezzet bulmadığım bir takım ilişkilerle oyalanıyor, oradan oraya gezerek sürgünde huzur, zevkte mutluluk arıyorsun...ama, zekayı körleten, duyguları söndüren ruhsuz, maddi zevkleri kastediyorum.
Sonra, yabancı bir diyara gittiğini, o yad da elde büyük bir hata işlediğini düşün. Bu hatanın cinsi, neden işlendiği üzerinde durma; yalnız, yaptığın işin sonuçlarını seni ömrünün sonuna kadar izleyeceğini, hiç yakanı bırakmayarak hayatını zindan edeceğini düşün. Bak... Suç işlemekten bahsetmiyorum ha! Kan dökmek, ya da insanın kanun karşısında hesap vermeye zorlayabilecek bir suç değil benim söylediğim. Hata, diyorum sadece... Her neyse, bu hatanın sonucu olarak çektiği sıkıntılara zamanla, imkan yok, dayanamaz oluyorsun.
"Tamam. Biliyorum zaten. Bana yardım ettiğin, benim işimi kolaylaştırdığın, benim için, benimle birlikte çalıştığın zamanlar senin gözlerinde, yüzünde, hatta yürüyüşünde, duruşunda katıksız bir memnunluk buluyorum.
"Öyleyse seni ayakta tutan, gelecek hakkında kulağına tatlı şeyler fısıldayan gizli bir umudun var demek."
"Birkaç sözcük yeter bunu ispata: üşüyorsun, çünkü yalnızsın; içinde gömülü duran ateşi hiçbir insan yakınlığı alevlendirmiyor. Hastasın, çünkü duyguların en güzeli, insanoğluna bahşedilen en tatlı, en yüce duygu senden uzak duruyor. Aptalsın, çünkü o kadar acı çekerken gene de mutluluğu yanına çağırmaktan kaçınıyorsun, onun seni beklediği yere doğru bir tek adım atmaya bile yanaşmıyorsun."
Duraladı, bana baktı. Dudaklarında gözle görülürcesine sözler titreşiyor gibiydi; yalnız, sesi çıkmıyordu.
Sayfa 214Kitabı okudu
Pek gençtim o günlerde, hayalimde pek güçlüydü. Çocukluk masallarından kalma kimi renkli, kimi karanlık birçok hatıralar kafamı doldururdu. Bu hatıralar bazen tekrar uyandıkları zaman çocuklukta bulunmayan bir canlılık ve açıklık kazanırlardı...
...En güzeli de, içimden bir sesin anlattığı sonu gelmez bir masalı dinlerdim: Hayalimin yarattığı, durmadan da anlattığı bir masal ki gündelik hayatımda canım çektiği halde bulamadığım hareketle, heyecanla, ateşle, ihtirasla kaynaşırdı.
... o sessizlik, tenhalık içinde, gözlerden ırak, bir aşağı bir yukarı yürümek, hayalimde canlanan parlak rüyaları başıboş bırakıvermekti. Bol, parlak, rengarenkti hülyalarım. Burada, bırakırdım yüreğimi, içini tasayla burksa bile, hayatla genişleten coşkun heyecanlarla çarpsın!..
Önce sandım ki sadece kaybetiklerime yanıyorum, bu kaybımı gidermek için bir çare arıyorum. Düşüncelerimin sonunda etrafıma bakıp da güneşin batmış, çoktan akşam olmuş olduğunu görünce bir şeyin daha farkına vardım: bu saatler arasında ben de bir değişiklik olmuştu. Karakterimde ne varsa eriyip gitmişti. Daha doğrusu içime doldurduğum asude havayı o beraberinde alıp götürmüştü, ben şimdi gene kendi tabii halime dönmüş, içimde eski ateşli duyguların kıpırdanışını duymaya başlamıştım. Dayandığım bir destek çekilivermiş gibi değil de, bana biçim veren bir gaye ortadan kalkmış gibiydi. Kaybettiğim şey huzur duyabilme kabiliyeti değildi; bana huzur veren kaynak kurumuştu.
Sayfa 122Kitabı okudu
Şu önemsiz hayatımın olaylarını şimdiye kadar pek uzun uzun anlattım. Ömrümün ilk on yılına hemen hemen on bölüm ayırdım. Ama, bu yazdığım düzenli bir hayat hikayesi olmayacak ki.
Sayfa 119Kitabı okudu