Üşüyorsun, çünkü yalnızsın; içinde gömülü duran ateşi hiçbir insanın yakınlığı alevlendirmiyor. Hastasın, çünkü duyguların en güzeli, insanoğluna bağışlanan en tatlı en yüce duygu senden uzak duruyor. Aptalsın, çünkü onca acı çekerken gene de mutluluğu yanına çağırmaktan kaçınıyorsun; onun seni beklediği yere doğru bir tek adım atmaya bile yanaşmıyorsun.