Gecenin içinden gençliğin seslenişini duydum:
«Dünyadan aldığım eski zevk kalmadı , gitti;
Ayaklarımı basacak toprak yok, bitti; Sabah güne dönüşmededir,
Bir an bekleyecek vaktim yok,
Dünyayı ışığa boğmam gerektir.
Gülden daha kısa ömürlü,
Birden görünüp, birden kaybolan gökkuşağım,
Bir ucundan bir ucuna göğün, parlak sonlar çizerek
Gelip gitmede, gelip gitmededir.
Evet, ben Gençliğim çünkü ölüyorum ben!»'