Evvela kendi yorumumdan bahsetmek sonra Osho'ya ve eserine odaklanmak istiyorum. Kitap, okuduğunuzun bilincine dahi varamadan olduğunuz yerde 50-60 sayfa okuyabileceğiniz derece akıcıydı. Yazarın üslubu rahatça anlaşılabilecek ideal seviyedeydi. Ayrıca Osho ortaya attığı her fikirden sonra yapılan yemeğe tad vermek amacıyla atılan tuz niyetiyle çeşitli örneklendirmeler yapıp fikrin tasarımını örneklerle bize aktarmaya çalışmış. Buraya kadar sorun yok. İnsana yeni bir bakış kazandıracak eserlerden hiç olmazsa okuduktan sonra Osho'yu tanımış sayılırsınız eseri okurken Osho buram buram bende buradayım hissi yaratıyor. Bu kısıma kadar kitap için 7/10 puan veririm. Olumsuz eleştirime geçecek olursam:
Kitapta sürekli rahatsız eden şey asla adam akıllı sağlam bi çözümün sunulmamasıydı. O kadar gözüme battı ki heyecanla, merakla 100 sayfa çevirdikten sonra büyük hüsrana uğradım okumak eziyete dönüştü. İyi, güzel Osho kardeş anlatmışsın bir şeyler, mantıklı sözlerinde var fakat çözüm nerede? Eleştirmişsin 'onu yapma, bundan kurtul, bu kirli bir zihniyettir' diye. Ne yapalim peki çözüm nedir? Onu söylememişsin. İlk 100 sayfa kitap ilerledikçe açıklar fikrini, detaylandırır sadece örnek verip kaçmaz diye düşünmüştüm. Yanılmışım... Keşke böyle parlak fikirlerini 200 sayfaya değilde 300 400 sayfaya uzun uzun anlatarak yazsaymış... Böylesi çok yavan durmuş tadı dilimde, damağımda kaldı. Hakkını verememiş maalesef.
Kitabı bitirdikten sonra ilk puanim 7/10du üzerine biraz düşününce 3/10 olduğuna karar verdim. Kitaplığın bir köşesinde çürümeye mahkum, tekrar okumayacağım kitaplarımdan biri oldu. Teşekkürler Osho...