Kadife Bey
Richard SkinnerSözler ve Alıntılar
Paris boşaltılıyordu. Şehrin ne kadar ürkütücü göründüğünü hep hatırlarım. Kalanların çoğu ya yabancılardı, ya izinliydiler ya da yaralı. Birçoğu da Amerika'ya gitmişti. Onlara bol şans tabii -buna ihtiyaçları olacaktı çünkü Özgürlük Heykelinin dondurma satıcısından başka bir şey olmadığını hepimiz biliyorduk.
Sayfa 95Kitabı okudu
Bazen düşünüyorum da yaşayayım diye karşıma çıkarılan dramların hepsinden geçmeye zamanım olmadı. Büyük aşklar, fantastik törenler, aşırı coşkulu intikamlar, bunların hepsi benim kapımı çaldı çalmasına ama ben evde yoktum. Benim şiirsel esrikliğim, yavaş yavaş olaysız bir hayat oldu. Bu yüzden işte, anımı bu doğrultuda seçtim. Herhangi biriyle ilgili değil, ama yine de benim için her şeyin başlangıcı.
Sayfa 134Kitabı okudu
Bana öyle geliyor ki bellek zamanı değil uzamları kaydediyor. Hatıralar hareketsizdir ve uzama daha büyük bir emniyetle sabitlendikçe, daha daha da somutlaşıyor Belki bunda bir hayır vardır.
Arcueil'deki 27 yıllık hücre hayatım boyunca, kapımı sahipsiz köpekler dışında hiç kimseye açmadı. İnsanları tanıdıkça köpeklere hayran oluyorum.
Gelişigüzel dolanan biri için aynı güzergâhta bir ileri bir geri sonsuz bir yürüyüş içinde rutin yaşamak iskenceye benzeyebilir fakat alışkanlık denen şey bir insanla organik hassasiyetleri arasında bir intibaktan başka nedir ki? Alışkanlık, bu organik hassasiyetlerin kendilerini içinde bulduğu koşullara insanın daimi olarak intibakı & yeniden intibakından ibaret. İnsan eğer ihmalden ya da beceriksizlikten dolayı gerekli ayarlamaları yapmakta başarısız oluyorsa sıkıntıya düşer; fakat bu ayarlamaları layıkıyla yaparsa da, sıkıntıdan patlar o kadar & hepimizin bildiği gibi de sıkıntı çok derindir & gizemlidir.
Sayfa 55Kitabı okudu
İnsan hatırladıkça ölmeye yaklaşır derler ya, unutmak için elimden geleni hep yaptım, yaşamak için.
Yaşlanmak hiç sahiplenemediğim bir alışkanlık olarak kaldı çünkü hep yaşamakla meşguldüm.
Sayfa 7Kitabı okudu