Bir solukta okuduğum hatta 3. kez okuduğum bir dergi sayısı.
Bir zamanlar hayatımda olan ama şu an olmayan, zamanında benim için epey değerli olan bir arkadaşımın verdiği bir dergidir bana.
Dergiyi dolabımı düzenlerken özel eşyalarımın içinde görünce içimden hemen tekrar okumak geldi. Başladığım gibi de bitirdim.
Gökhan Çınar ‘ın “baba” adlı yazısı oldu. Okurken ağladım. Çok hissedilmiş bir yazıydı besbelli.
Yer yer eğlenceli, duygulu, düşündürücü bir dergi sayısıdır. Kafa dağıtmak için idealdir. :)
Keyifli okumalar dilerim tüm okurlara.
Ekmek gibi su gibi alıyorum bu dergiyi her ay..
Hikayeler,anlatılar çok duru ve çok sıcak.. Emeği geçen herkesin mürekkebi hiç bitmesin.
Peşinizdeyiz :)