Kafka Üzerine
Walter BenjaminKafka Üzerine Sözleri ve Alıntıları
Kafka Üzerine sözleri ve alıntılarını, Kafka Üzerine kitap alıntılarını, Kafka Üzerine en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Unutulan, hiçbir zaman tamamen bireysel olan değildir. Bu bakış bize Kafka'nın külliyatına açılan yepyeni bir yol sunar. Unutulan her şey tarih öncesi dünyada unutulanlarla karışır; sayısız, belirsiz, değişken bileşimler oluşturur; devamlı bir yeni, tuhaf ürün akışı sağlar. Unutma, Kafka'nın öykülerindeki bitmek tükenmez ara dünyanın ışığa doğru ilerlediği kap vazifesi görür. "Burada dünyanın olmuşluğu tek gerçeklik olarak kabul edilir. Ruh bütünüyle somutlaşmalı ve belirlenmelidir ki bir yeri ve varlık sebebi olsun. Ruhani olan -o da bir önem taşıyorsa eğer- ruhlara dönüşür. Bu ruhlar isim sahibi belirli bireylere ve tapmanın ismiyle özel bir bağa dönüşürler... Olmuşlukları, şüphe götürmez bir şekilde dünyanın olmuşluğuna dahil olur. Ruhlar kalabalığı korkusuzca artmaya devam eder. . . . Eskilerin yanına durmadan yenileri eklenir ve birbirlerinden isimleriyle ayrılırlar.
en unutulmuş yabancı diyar insanın kendi vücudunda bulunduğu için Kafka'nın neden vücudun içinden yükselen öksürüğe "hayvan" adını verdiğini anlayabiliriz. Dev sürünün en ileri karakoludur.
Utanç yalnızca başkalarının varlığında hissedilmez,başkaları adına da hissedilir.
Laf lafı açmış, konu bir dilek hakkı olsa herkesin ne yapacağına gelmiş. Biri para istemiş, biri damadı olsun, bir diğeri yeni bir marangoz masası dilemiş. Böyle böyle herkes sırasını savmış. Konuşmayan bir tek köşedeki dilenci kılıklı adam kalmış. İsteksiz ve tutuk bir şekilde söze başlamış: "Keşke büyük bir ülkenin başındaki kudretli bir kral olsaydım. Bir gün sarayımda uyurken düşmanlar ülkemi işgal etse ve hiçbir direnişle karşılaşmasalardı. İrkilerek uyandığımda giyinmeye bile vakit bulamayıp üzerinde sadece gömleğimle kaçmak zorunda kalsaydım. Dere tepe düz gittikten sonra sağ selamet buraya gelip şu köşeciğe otursaydım. Bunu dilerdim." Diğerleri şaşkın şaşkın birbirlerine bakmışlar. "E, bu dileğin sana ne hayrı var o halde?" diye sormuş biri. Dilenci yanıtlamış: "Bir gömleğim olurdu."
Kapı zili olmak için çok yüksek sesli, göklere yükselen bu zil gibi Kafka'nın karakterlerinin hareketleri de alışageldiğimiz çevreye göre çok daha şiddetlidir ve daha geniş alanlara yayılır. Kafka, mahareti arttıkça bu hareketleri sıradan durumlara uygulamaktan veya açıklamaktan kaçınmaya başlamıştır.
Napolyon'un Goethe'yle Erfurt'ta yaptığı meşhur sohbette kaderin yerine politikayı koyması gibi, Kafka da bu sözün bir varyasyonunda düzeni kaderin yerine koyabilirdi. Düzene, yalnızca "Dava" ve "Şato"daki kapsamlı memuriyet hiyerarşisinde değil, "Çin Seddi'nin İnşası"nda kutsiyetiyle hesaplaştığı çetin ve karmaşık inşaat planlarında da iyiden iyiye somut bir şekilde meydan okudu.
Kafka'nın ardında bıraktığı edebi eserlerin yok edilmesini istediği talimat da yasanın önündeki kapıcının cevapları kadar anlaşılmazdır ve dikkatle tartılması gerekir. Belki de, hayattayken her gün çözülmez davranış problemleri ve deşifre edilemez iletişimlerle cebelleşen Kafka, öldükten sonra çağdaşlarını kendi silahlarıyla vurmak istemiştir.
Kafka'nın vasiyeti
Vasiyeti yazılarının yok edilmesidir. Kafka'ya ilgi duyan kimsenin hiçe sayamayacağı bu belgeye göre yazılar sahiplerini memnun etmemişlerdir, yazar kendini başarısız addetmektedir, kendini başarısızlığa mahkûmlar arasında saymıştır.
Kafka . . . hem Kierkegaard'a hem Pascal'e geri döner. İkisinin yasal varisi olduğu söylenebilir. Bu üç isimde de dayanılmaz derecede şiddetli bir dini alt nota vardır: İnsan tanrının huzurunda daima yanlıştadır.
George Lukâcs bir keresinde artık düzgün bir masa yapmak için bir adamın Michelangelo'nun mimari dehasına sahip olması gerektiğini söylemişti. Eğer Lukâcs asırlarla düşünüyorsa, Kafka kozmik çağlarla düşünüyordur. Badana yapan bir adamm en ehemmiyetsiz hareketinde bile yerinden oynatması gereken çağlar vardır.
Yeter ki mesele sırttaki yükten kurtulmak olsun, insan mı at mı bir önemi yoktur.
"Bu adalet sisteminin karakteristik özelliği, insanı yalnızca masumiyette değil cehalette de mahkûm etmesi,"
Walter Benjamin
Kafka şeyleri yalnızca bir jest formunda anlayabiliyordu, ve anlamadığı bu jest kıssalarının üstü örtülü kısımlarını oluşturmaktadır. Kafka'nın yazdıkları [Dichtung] bundan doğar, (s. 129)
Oh elbette umut var, hem de sonsuz umut var… da bizim için değil.
Burada bir söz vardır, belki bilirsin:
Resmi kararlar taze kızlar gibi utangaçtır..
6:45 yayKitabı okudu