Sevgi, hayatla olan eşsiz bağındır; tavrın, fikrin, zikrindir. Sevgi senin özbeöz oluşundur. İşte bu nedenle "Yalnız kalabilme yeteneği sevebilme yeteneğinin tek koşuludur." der Fromm.
Olmuyordu... Başaramıyordu...Zira dert uyuşturucu kullanmak değildi, bu bir sonuçtu. Onun esas derdi kendisiyleydi. Yaşamak istemeyen birine kim engel olabilirdi ki?