Kağıtlar
Nilgün MarmaraKağıtlar Gönderileri
Kağıtlar kitaplarını, Kağıtlar sözleri ve alıntılarını, Kağıtlar yazarlarını, Kağıtlar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Değişiyor düşlerde
En eskil nesnenin anısı
acıyla birleşince
değişiyor yürek düşlerde
dilekleri yerine geliyor
ölümün, yokluğun.
Çünkü eritiyor artık,
kopuşun serin anlamı.
Zengin tehlikelerini
binlerce sayfalık
umudun, aralıyor düşler.
Düpedüz bir çizgi
koyuyor hayatla
ölüm arasına
sümbül bir tire.
Sayfa 47Kitabı okuyor
"Yıllarca aranan, arzulanan bir şey... Uzak ülkelerden bir insan-kuşu getirtmek. Nice çabadan sonra artık insan-kuşum gelecektir. Beklemekteyim.
Karanlık doklar. Yürüyordum, rıhtımlar üstünde insan-kuşu bir gemiden çıkacak. Öyle çok kağıtlar, belgeler, insanlarla uğraşmak gerekiyor ki, kafesiyle birlikte insan-kuşunu alabilmek için. Karabasansı gidiş-gelişler, koşuşturmalar, çarpışmalar, ricalar, neredeyse ağlamalar... Nihayet rıhtıma, üzerinde beyaz bir örtü serili getirilip bırakılan bir kafes biçimi seziliyor. Örtüyü endişeli bir beklentiyle kaldırdığımda, bir çift mavi gözle karşılaşıyorum, dehşetle parlayan. Zarif, demirden oymalarla süslenmiş, iri beyaz kafesin içinde, üzerinde mavi bir giysi bulunan, kırlaşmış saçlı, belden kesik, bir yarım adam. Kafese gövdesiyle oturmuş-oturtulmuş, bakıyor; ürkek, acılı. Alıp onu yaşadığım yere getiriyorum, konuşamıyoruz, yalnızca birbirimize bakıyoruz. Bu sözsüz iletişim korkunç ve güzel. Belki de onun ızdırabını oluşturan bedeninin aşağı bölümünün olmayışı, benim gizli sevincimin kaynağı. Kafesin içine küçük yazılı kağıtlar uzatıyorum, bazen o da bana bir şeyler yazıyor. Bu yazı tanıdığım hiçbir dile benzemiyor, inanılmaz bir biçimde yabancı ve o denli tikel ki! Bu dili ancak ben ve yarım adam biliyoruz, başka birileriyle bu dille iletişim olanaksız.
Biricikliğin böylesine kanıtlanmasına daha önce hiç rastlanmamış; onun ve benim için. Sonsuz bir zaman sürecek gibi, büyük kafesten küçük kafese, yeşilden maviye, küçükten büyüğe, maviden yeşile... bir düş!"
Sayfa 45Kitabı okuyor
Ben böyle yalnızken,
Kendim kendime fazla geliyorum.
Eksiltin beni daha çok!
Sayfa 43Kitabı okuyor
Aşk için değildi artık uyanıklığı gecenin
Bir dünya için
Bir dünya...
Sayfa 17 - everest yayınlarıKitabı okuyor
¶¶
Her şey, bütün hayat, ölü bir dalga gibi ayaklarımızın ucunda kırılıyor.
¶¶
Ve ben şimdi huzurunuzda şeytancıkların elele verip hoş bir dans tutturmalarını dileyerek belirsiz gecemi kapıyorum kuşku götürmez bir güne.
Uyanınca, yanında yalnızlığın uyuduğunu görmek… Ne Kutlu Acı!
Ne bir yürek ne bir yüz taşınabilecek denli yeğnidir (hafiftir.)
“Herkesin vicdanı kendi polisidir.”
Yüce sloganı süperegonun, ortak patronun.
Bir gün kadınlar da, ponponsuzlar da, hayvanlar da zamanı tersine çevirecekler inancındayım.
Bütün bu sıcak patlamayı en soğuk duvarımla karşıladım.
Kışlar bekliyor bizi sanki geçen yazdı!
Şimdi dinginliklerle doldurulmuşsun
ve unutulmuşsun bir güz kıyısında