Kalbim Pera
Birol İnanKalbim Pera Gönderileri
Kalbim Pera kitaplarını, Kalbim Pera sözleri ve alıntılarını, Kalbim Pera yazarlarını, Kalbim Pera yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Selam
Birol İnan kaleminden Mona Kitap' tan çıkan 
Kalbim Pera
ile geldim.
#kitapkonusu
#kitapyorumum
Sinan; İzmir'de yaşayan kendi çevresinde ünlü bir mimar. Beraber büyüdükleri en yakın arkadaşı Dt. Murat. Sinan eşi Aylin'den ayrı ve kızı Pera annesiyle yaşiyor.
Pınar ve Utku ise monoton evlilikten sıkılan, oldukça zengin bir çift. Sinan'ın asistanı Alya'dır. Pınar eşi ile Sinan'ı bulur kafasında canlandırdığı çiftlik evini yapmasını ister. Bu Sinan'ın tarzı değildir. Zira kendi hayal gücüyle iş yapmaktadır.
Pınar'ın kaprislerinden bunalır ve okuldan arkadaşı Sercan'dan yardım istedi. Bir de ihmal ettiği sağlık sorunları ile ugraşıyordu.
Sinan, tüm işlerini bırakıp aşık olduğu denizde tekne yolculuğu yapıp Hindistan'a gitmeye karar verir ve sevdikleriyle vedalaşıp yola çıkar.
*Yolculuk nasıl geçti?
*Varmak istediği yere ulaşabildi mi?
*Bu yolculuğun amacı neydi?
*Pınar ve Utku sardılan evliliklerini toparlayabildi mi?
Aklıma ilk gelen sorular ve daha fazlasının cevapları kitapta. Keyifle okudum ve sizlere de #tavsiyeediyorum
Hayal gerçeklerin provasıdır.
Sayfa 44 - Mona KitapKitabı okudu
Ege'nin sert meltemleriyle uğuldayan denizin sesi, martıların sesleriyle birleşince ortaya muhteşem bir senfoni çıkardı, doğa uyumluydu, renkler, sesler, her şey; duyabilen kulaklarımı, görebilen gözlerimi, ruhumu her şeyimi bu çocukluğuma borçluyum.
Sayfa 44 - Mona KitapKitabı okudu
"Yetenek sahibi insanı kıskanırlar. Bırak kıskansınlar, onların yaydığı enerjiye teslim olma.! " demişti Profesör.
Sayfa 20 - Mona KitapKitabı okudu
Dostuna, "Arınma dönemim, " demişti. Yaratıcı ruhunu besleyen kurumuş pınarı canlandırmaya ihtiyacı vardı.
Sayfa 19 - Mona KitapKitabı okudu
Uzun yıllar, tekrara düştüğünü gören olmadı. Eşini benzerini hiçbir yerde göremeyeceğiniz cinsten şeyler tasarladı.
Yarattığı mekanlarda anlam katmanları olurdu,tiyayei sahneleri gibiydiler.
Çıkacak oyuncuları bile tasarlamış olurdu, insan bilgisi vardı onda, insan.
Evet "insan."
"Ruhun bedenden başka bir varlık olduğunu yaşayarak öğrendim ben; ruh her koşulda yaşayabiliyor, asıl cehennem bu dünya da."
Başkalarının hayatını tasarladım ama kendiminkini ıskaladım.
Sinan, hayatında bunca önemsediği şeylerin gerçekte önemsizliğine şaştı.
Ölüm bu kadar doğaldı işte...
"Yıldızların altında ne kadar da önemsizdi bedeni. Akıp gidiyordu zihni, ruhu bedeninden kopmuş gibiydi."
"Aşk istiyorsan bırak kendini
Kalbini tutan mı var
Gözlerini kapat hayal kur
Aşk girsin açık kalbine
Gönlün şenlensin
Neşe bulsun özgürlüğün
Dans etsin içindeki çocuk"
İnsan beyni kozmos kadar büyük, bir o kadar da bilinmezdi. Bunu yalnız kalınca ya da sıkıntıda olunca anlıyordu insan.
Ah sevgilim sana o kadar yakın o kadar uzağım ki Minareler gibiyim uzanıp uzanıp bir türlü Tanrıya ulaşamayan Seni özlemekten yorulmadı zihnim .
"İç daralması insanı hiçlik uçurumunun önüne koymuştur. İnsan bu korku içinde savunmasız kalır ve yalnızlığa gömülür. İşte bu korku içinde kalmaya cesaret gösterirsen kendi varoluşunu yakalayabilirsin."