Acılar yarışmaz, yarıştırılmaz; her acı acıttığı yere kayıtlıdır, orayı deşer, kanatır ama başkalarının acılarına kayıtsız kalmamızı gerektirmez bu. Sahte teselliler, karşısındakine el uzatır görünürken kendi yazgısına şükretmeler yerine, canının nasıl yandığını biliyorum, o ateşe elimi uzatıyorum, diyebilmek; gerçek yücelik -mümkünse- bundan ötede bir yerde değil.