Kaldırım Serçesi - Edith Piaf
Simone BerteautSayfa Sayısına Göre Kaldırım Serçesi - Edith Piaf Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre Kaldırım Serçesi - Edith Piaf sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre Kaldırım Serçesi - Edith Piaf kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.BELLEVILLE KALDIRIMINDAN BERNAY'DAKl 'EV'E
Ablam Edith... Babamız birdi: Louis Gassion. Kötü adam değildi. Sık sık ve esaslı dayak atan öfkeli biri. Bütün çocuklarını tanıma fır satını hiç bulamadı. Doğrusu, karıları da çocuklarına babalarının kimliği konusunda her zaman kesin bir şey söyleyemezlerdi. Ken dinden olmayan çocukları da vardı, hiç tanımadıkları da. Bildikleri nin sayısı, ona göre on dokuzu geçiyordu, tabii aşkolsun işin için den çıkana! Bu iş, çocuk yapmadan önce ve sonra nüfus memurluğunun uyarılmadığı bir çevrede geçiyordu.
Bir başka babam daha vardı, nüfusta kayıtlı olan, bana hayat ver mediyse de adını veren: Jean-Baptiste Berteaud.
Sayfa 3Kitabı okudu
"Eğitim para gibidir, insan çok eğitilmeli. Çok eğitilmedi mi yoksul görünür."
Sayfa 4Kitabı okudu
Babamı çok severdim.
Bana Simone derdi; öyle, annelerle babaların çocuklarına söyledikleri tatlı sözleri bilmezdi. Beni gördü mü sevinir, büyüdüğümü söylerdi.
Sayfa 4
"Sanat karşısında herkes 'eşit'tir! Ha gayret, paşalarım; başlıyoruz!"
Sayfa 5Kitabı okudu
Onun sahnesi kaldırımdı.
Sokağın para getiren köşelerinin ilmini yapmıştı.
Sayfa 5
Bunun üzerine Gassion baba, sırtında leş gibi mavi üniformasıyla, meyhaneye kurulup bir kadeh absent söyledi.
Sayfa 8
"Şarkım herkesi güldürürdü ve büyükanneme bir kadeh içki ısmarlarlardı."
Sayfa 10
"Kenar mahalle kırlangıcı derlerdi ona
Zavallı bir aşk kızıydı sadece..."
Sayfa 10Kitabı okudu
"Bir şarkıyı iyi işitmek, iyi görmek istediğimde gözlerimi kapardım. Şarkıyı ta içimden, bağrımdan, karnımdan koparıp çıkarmak istediğimde, çığlığın çok uzaklardan gelmesi gerektiğinde gözlerimi kapardım."
Sayfa 11Kitabı okudu
Edith'den söz edildiğini duyduğumda ben çok küçüktüm. Annem arkadaşlarıyla gevezelik ederken şöyle derdi:
"Evet, Sinıone'nin bir ablası var: Edith, kör!"
Kör bir ablam vardı, kör bir üvey ablam. Babamın annesının memleketinde bir yerdeydi ve ondan söz edildiğini işitmek beni pek ilgilendirmiyordu, çünkü ev, tonla üvey kız ve erkek kardeş doluy du. Onu ötekilerden daha ilginç bulmuyordum. Hepimiz değişik ba balardan doğmuştuk. Sebebi bu!
Doğumundan kısa süre sonra gözüne perde inmiş. Farketmemiş ler bile! Aşağı yukarı üç yıl kör yaşamış.
Sayfa 11Kitabı okudu