Kalkınma Reçetelerinin Gerçek Yüzü
Ha-Joon ChangSözler ve Alıntılar
BKÜ'ler, teknoloji sınırına ulaştıklarında mevcut ve muhtemel rakiplerin arasından sıyrılmak için birçok politika uygulamışlardır. Britanya "sınır ekonomisi" konumunu koruduğu sürece bu durumun en bariz örneğini oluşturmuştur, ancak başka ülkeler de mümkün olduğunda benzer politikalara başvurmuşlardır. Britanya muhtemel rakiplerine teknoloji transferini denetlemek amacıyla önlemler almış, (örneğin, kalifiye işçi göçü veya makine ihracatı üzerinde denetim), gerektiğinde güç kullanarak kalkınmakta olan ülkeleri piyasalarını açmaya zorlamıştır. Ancak, gelişmiş ülkeleri yakalamaya çalışan, resmi ya da fiili sömürgeler dışında kalan ülkeler, öylece oturup bu kısıtlamaları kabullenmeye yanaşmamışlardır. Onlar da bu kısıtlamaların ortaya çıkardığı engelleri aşmak amacıyla makine kaçakçılığı ve işçi kaçırma gibi "yasadışı" yöntemlere kadar uzanan çok çeşitli önlemler uygulamaya koymuşlardır.
BKÜ= Bütün Kalkınmış ÜlkelerKitabı okudu
1930 yılında ABD serbest ticareti terk edip meşhur Smoot-Hawley tarifesini yasalaştırdı. De Clercq'e göre, bu tarifenin "uluslararası ticaret üzerinde daha sonra da Amerika'nın iktisadi büyümesi ve istihdamı üzerinde feci etkileri oldu". Bugünlerde bazı iktisatçılar Büyük Bunalım'ın asıl nedeninin bu tarifeler olduğuna bile inanmaktalar. Almanya ve Japonya gibi ülkeler, ticarete koydukları engelleri yükselttiler ve daha sonraki yıllarda ülkelerinin dışarıya karşı saldırganlaşmasıyla ve faşizmle de yakından ilişkili güçlü karteller oluşturdular. En sonunda 1932'de o ana dek serbest ticaretin şampiyonu olan Britanya da tarifelerin cazibesine dayanamadı ve yeniden tarife uygulamaya başladı. Bunların sonucu olarak dünya ekonomisinde ortaya çıkan daralma ve istikrarsızlık, ve daha sonra da İkinci Dünya Savaşı, Birinci Dünya liberal düzeninden kalanları da yok etti.
“insanları çılgınlıktan korumanın tek sonucu aptallarla dolu bir dünya olacaktır.”
Sayfa 166 - Herbert SpencerKitabı okudu
İnsanları çılgınlıktan korumanın tek sonucu, aptallarla dolu bir dünya olacaktır. Herbert Spencer
Sayfa 166Kitabı okudu
İyi kurumların"büyümeye yetmedigine bir başka kanıt da sömürgeci hükümetler zamanında birçok modem kurum (resmen olsun olmasın) ortaya çıkmışolmasına rağmen Asya'nın önemli kalkınmakta olan ülkelerinin ekonomi- lerinin yirminci yüzyılın ilk yarısında gerçekte durgun olmasıdır.Maddison 1989'daki tahminlere göre 1900-50 arasında Asya'daki en büyük dokuz kal kınmakta olan ülkede (Bangladeş, Çin, Endonezya, Pakistan, Filipinler, Gü ney Kore, Tayvan ve Tayland) yıllık kişi başına GSYlH büyüme hızı %O'dır.
Bu dönemde Tayvan ve Filipinler %0.4, Kore ve Tayland % 0.1 oranında büyümüştür.Bu dönemde Çin yılda %0.3, Güney Asya ülkeleri ve Endonezya oranında büyümüştür. Bu ülkeler sömürgeciligin sona ermesinden sonra daha hızlı büyüme hızlan yakalamayı başarmışlardır.1950-87 döneminde bu ülkelerdeki yıllık kişi başına GSYlH büyüme hızı %3.1 olmuştur.Bu,kısmen kurumların niteliğindeki iyileşmeye ama özellikle "dogru" politikalar ya ni etkin STT politikaları uygulayabilmelerine baglıdır.
Sayfa 221 - STT=Sanayi,Teknoloji,TicaretKitabı okudu
Neo-liberal politika reformlarının, vaat ettigi şeyi yani iktisadi büyümeyi sağlayamamış olduğu ortadadır. Bu politika reformlarının kısa dönemde ve muhtemelen uzun dönemde de eşitsizligi artırabilecegi,ancak kademeli olarak, savaş sonrası dönemde müdahaleci politikaların yapabileceğinden daha etkin bir biçimde,herkesin durumunu iyileştireceği söylenmektedir. Son yirmi yılda yaşananlar göstermektedir ki bu öngörünün yalnızca olumsuz bölümü gerçekleşmiştir.Gelir eşitsizligi öngörüldüğü gibi artmış ancak vaat edilen büyüme gerçekleşmemiştir. Aslında son yirmi yılda büyüme, özellikle kalkınmakta olan ülkelerde, "yanlış" politikaların uygulandığı 1960-1980 dönemine göre ciddi biçimde yavaşlamıştır.
Sayfa 212Kitabı okudu
Sanayileşmelerinin başlangıcında BKÜ'lerde çocuk işgücü yaygın olarak kullanılmaktaydı. 1820'lerde Britanya'da çocukların günde 12.5 ila 16 saat çalıştıklan aktarılır. 1840-1846 yılları arasında 14 yaş altı çocuklar,Almanya'da fabri ka işçilerinin yaklaşık %20'sini oluşturuyorlardı.lsveç'te, 1837'de bile beş-altı yaşındaki çocuklar istihdam edilmekteydi.
Sayfa 181 - BKÜ=Bütün kalkınmış ülkelerKitabı okudu