Merhaba sevgili okur. İnsanın tekamül yolunda düşmesi, yanlış yapması, pişmanlıklar yaşaması muhtemeldir değil mi? Zira Müslümana tevbe kapısı hep açıktır. Düşünelim ki çamaşır kirlendiği vakit yıkanır, paklanır. İnsanda manevi kirlere düçar olduğu vakit tevbe ile aydınlanır. Bu büyük bir lütuf.
İnsan et yığınından ibaret değil elbet. Kalbi, ondan öte ruhu var. Ve bizim mazhar olmamız gereken mühim bir gayemiz var: Rıza-yı ilahi.
Bütün mevzu bu.
İmam Gazali çok derin bir alim. Mekânı cennet olsun. Bu kitapta insanın yol haritasını, benimsemesi gereken adabı görmek hayli mümkün. Ayetlerle, hadislerle, kıssalarla ve şerhleriyle derin bir ihtivaya sahip. Şahsımca; öyle bir kere okuyup rafa kaldırılacak bir kitap değil. Çünkü insan sabit bir varlık olmadığı için düşebilir, hata yapabilir destek görmek isteyebilir vesaire bu kitap büyük bir destek olup kendimizi toparlamamıza vesile olabilir. "Kendini bilen Rabbini, Rabbini bilen kendisini bilir." adabınca insanın nelere ihtiyacı olduğunu, ne yaparsa hakikat yolunu tutturacağını, bilmekle birlikte olmanın, olgunlaşmanın yoluna ışık tutan bir eser okuduğumu belirtmek isterim. Dilerim; o makama erenlerden, bildikleriyle olgunlaşanlardan eder Allah bizi. Buhranlı dönemlerden geçtiğimiz aşikâr. Güzel bir öneri olsun yüreklerinize. Sağlıcakla kalınız.
