Her şey çok sıradan gelmeye başlamıştı. İnsanlar, yaşam, ölüm. Normal, diyordum kendime, çok normal. Ben de öleceğim. Beni bekleyen sonu, o an geldiğinde neler hissedeceğimi düşünürken garip bir duygu kuşatmıştı beni. Doğrusunu söylemek gerekirse acı ya da korku değildi bu. Sis gibi belli belirsiz, bana ait olmayan bir şey Vücudumdaki kanın yavaş yavaş kuruduğunu ve bir şeyin ruhumu kendine doğru çektiğini hissediyordum.