Öncelikle Sebahat Şahin'e bu yaşadıklarından dolayı sabır diliyorum.Guclu kişiliğe ve karaktere sahip olduğu için kendisini taktir ediyorum.
Sebahat hanımın annesi ilk önce meme kanserine yakalanap onu atlatmaktadir.Ama nasıl kemoterapi gormustur ve memesi alinmistir.Tam bitti atlattık ,iyilestik diye sevinmeye kalmadan lenfoma kanseri nuksetmistir .Nasıl bir mücadele resmen okurken yaşıyorsunuz.Annesinin hasta iken hala çocuklarını düşünmesi hep geçecek atlaticaz şeklindeki ayakta duruşu insana bak insanlar kanser olduğu halde ayakta güçlü duruyor ,senin düşündüğün derde bak dedirtiyor.
Kitapta kanser ile mucadelede ailenin desteğinin öneminden , hasta yakınlarının bilinçli olması gerektiğinden oldukça bahsedilmiş.Bu sebepten yazarımız her bir hususu en ince ayrıntısına kadar anlatmış .Zaten okurken ister istemez kitabı yaşıyorsunuz , gozyaşlarinizi tutamiyorsunuz hasta ve yakınlarının sabrı karşısında hayrete dusuyorsunuz.
Sabahat hanımın annesinin şu sözleri dikkatimi çekti hasta iken öleceğini hissetmiş gibi
"Allah evlatlarımin acısını bana göstermesin "diyor .
Kendisi öldükten iki sene sonra büyük kizida kansere yakalanıp ölüyor.Çok üzücü ve çok sabır gerektiren bir hayat hikayesi ister istemez kendinizi şukrederken buluyorsunuz.Kitabi severek okudum ve herkesin okumasını tavsiye ederim. Bilgi dolu bir kitap kesinlikle bana çok şey kattı sizlerede tavsiye ediyorum.Yazarimiza bol okurlar diliyorum
