Kara Kitap 25 Yaşında Sözleri ve Alıntıları
Kara Kitap 25 Yaşında sözleri ve alıntılarını, Kara Kitap 25 Yaşında kitap alıntılarını, Kara Kitap 25 Yaşında en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bana kalırsa, akıllı bir koca, karısına selam söyleyen bütün erkeklerin selamını unutmalıdır. Çünkü ne olur ne olmaz!!
Sayfa 145 - YAPI KREDİ YAYINLARI
Seni hatırlatan her şey, beni dayanamayacağım kadar üzüyor.
Sayfa 135 - YAPI KREDİ YAYINLARI
Sen sevgilinsin, sevgilin de sen; hâlâ anlamadın mı?
Sayfa 394 - YAPI KREDİ YAYINLARI
Babam insanımızın bir gün başkalarını taklit etmeyecek kadar mutlu olabileceğinden umudu kesmedi hiç!
Sayfa 74Kitabı okudu
"Hafıza," diye yazmıştı bir köşe yazısında Celâl, "bir bahçedir."
Sayfa 13Kitabı yarım bıraktı
Umudu ve özgürlüğü, ekmeği beklediğimiz yerden bekleriz...
Sayfa 170 - YAPI KREDİ YAYINLARI
Zaten okumak yazarın harflerle anlattığı şeyleri aklın sessiz sinemasında bir bir resimlendirmekten başka nedir ki?
Sayfa 286Kitabı okudu
... bir insanın kendisi olmasına en büyük engelin çevresindeki öteki insanlar olduğunu düşünürdü.
Bütün hayatımın bir aldanış, soğuk bir şaka olmadığını kim kanıtlayacak bana?
İnanmayanlarca inandırıldığını sezmek nedir biliyor musun sen? Seni inandıranların aslında inanamadıklarını bilmek?
Sayfa 413
Sanki gövdesi ve ruhu kendisini işlemediği günahlarıyla bırakıp gidiyordu, sanki bütün belleğinde yalnızca yenilgi ve yıkımın sırrı vardı, sanki herkesin unutmak isteyip mutlulukla unuttuğu bir tarihin ve esrarın bütün keder ve anısı kendi belleğine ve omuzlarına kalmıştı.
Sanki mutluluk yıllarını izleyen büyük yenilgiden sonra, patlayan bir yanardağın saçtığı küller ve toz, geçmişin üzerini olanca kalınlığıyla örtmüştü de, anıların bu gizli ve kaybolmuş esrarlı anlamını ortaya çıkarabilmek için onların yüzlere bulaşmış işaretlerini Galip'in okuyup çözmesi gerekiyordu.
Sayfa 314
Fotoğraflara bakarken bütün belleğini, umutlarını ve geleceğini yitirmiş birinin kayıtsızlığını duyuyordu
...birden, insanların uzun zamandır kendisini aldattıklarını düşündü.
Bir zamanlar, hep birlikte, anlamlı bir hayat yaşamışlardı, ama bilinmeyen bir nedenden, bu anlamı, tıpkı hafızaları gibi kaybetmişlerdi şimdi.
Sayfa 208