Otuz üç minimalist öykünün her birinde dildeki zenginlik dikkat çeker. Öyküler genel olarak salt gerçekçilik çerçevesinde gündelik olayları anlatır. Yazar aynı zamanda bu anlatıma bilinçaltını da katar. Bireyin iç dünyasına yoğunlaşır.
Yazarın varoluşçu düşüncesinden doğan ruh sıkıntısı , yalnızlık , anlam kaybedişi, hiçlik gibi kavramlar işlenir
Bazı öyküleri otobiyografik izler taşır. Kitaptaki öykülerde hastalık , cenaze , ölüm , huzursuzluk , içsel boşluk yer yer ironi ile anlatılır.
Yazar anlamı sezdiren ve mutlak olmayan sonlara sahip öyküler üretmiştir ve bu kitabındaki öyküler içselleşen anlatılardır.
Yazar öykülerinin hepsini zaman ,mekan , yaşam kavramları ekseninde kurar . Anlatırken arka planın atmosferini gerçekçi , etkileyici bir biçimde oluşturur.
