Karanlık Thomas
Maurice BlanchotKaranlık Thomas Sözleri ve Alıntıları
Karanlık Thomas sözleri ve alıntılarını, Karanlık Thomas kitap alıntılarını, Karanlık Thomas en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yine de yazıyorsun; ara vermeksizin yazıyorsun, sana yazdırdığım şeyi bana gösterip, bildiğim şeyi de bana açıklayarak yazıyorsun.
Ben onun ebedi tutsağıyım. Beni sırf kendisi için yaratıyor. Beni, hiçlik olan beni, hiçliğe benzer kılıyor.
Olduğun her şeye ve olmadığın her şeye bir bilinç ekliyorum. Yüce kimliğini bir ilişki olarak sana yaşatıyor, seni adlandırıyor ve seni tanımlıyorum. Harika bir edilginliğe dönüşüyorsun.
Kendi hakkında ne biliyorsun? Hangi amaçla ilerliyorsun? Mürekkebinin iz bırakmadığını neden görmüyorsun?
Gördüğü her şey, hissettiği her şey, gördüğü ve hissettiği her şeyden onu ayıran parçalanmaydı.
Artık onunla kelimeler ve düşüncelerle değil sıkı sıkıya bağlandığı zaman vasıtasıyla tartıştığını anladı. Şimdi her saniye, her iç çekiş ondan başkası değildi.
Kokusunu vermeyi reddeden bir ilkbaharın içinden geçmek, parlak renkleri olup görülemeyen çiçekleri seyretmek tuhaftı.
Sadece insanlara değil, aynı zamanda onların tutkularına da şefkat duyduğumu hissediyorum. Onları, onların sevilebileceği duygular vasıtasıyla, o duyguları severek seviyorum.
Hiçbir zaman ilkesi olmamış olan şey beni, kendi başlangıcımın inatçı reddi olan beni, ebedî başlangıcıma kabul ediyor. Kökeni olmayan şeyin kökeniyim.
Bu mevcudiyetsizlikten yoksun olarak sonsuzca geri çekiliyorum. Kaçtığım ufukla her türlü teması kaybediyorum. Kendi kaçışımdan kaçıyorum.
Dönüşmüş olduğu bu sevgi hiçliğine bir anlam vermek için var olduğuna dair inancını feda etti; çok tuhaf bir fedakârlıktı bu.
Ölümcül bir güç kazanan kitaptan çıkan kelimeler, kendileriyle temas kuran bakışın üzerinde hoş ve rahatlatıcı bir etki yapıyorlardı.
İçeriksiz sözcüklerin sonu gelmeyen bu yinelenişi, sözün muazzam bir sözcük talanı arasındaki bu sürekliliği, sessizliğin asıl niteliğidir.
Bu, var olmayandaki bir ton değişikliği, namevcut olmanın farklı bir biçimi, içinde canlandırdığı başka bir boşluktu.