Bir şiir, öykü... yazı yazmanın azılı bir katilden farksız olduğu yıllar. Ülkemiz bu yılları ara ara yaşamakta; istibdat, 2.Dünya savaşı, 80'ler... ve günümüz.Gunumuz diyorum çünkü fikri özgürlük o zamanki kadar suçlayıcı ve fiili olarak kısıtlayıcı olmasada günümüzdede kısmı olarak bir şey yazarken veya konuşurken silivri soğuk muhabbetinin geçmesi bir bakımdan benzer süreçler. İkinci Dünya Savaşı hakkında birçok film ve kitap okudum fakat hiçbiri doğal olarak bizim yaşadıklarımızi anlatmiyordu. Mustafa Ural bu romanda bize İkinci Dünya Savaşı yıllarındaki Türkiye'nin bir panoramasini yansıtmaktadir.Henüz yeni adım atmaya ve yaralarıni sarmaya başlamış bir ülkeyi tekrardan bu bataklığa çekmek için çok yoğun uğraşlar verilmiştir.Savasa fiili olarak girmesekte etkisi büyük yıkımlar getirmiştir.Sıkı yönetim, kıtlık, ardı arkası gelmeyen siyasi tutuklamalar, ekmek karneleri, odun, kömür sıkıntısı... ve çay. Bir bardak çayın kıymetini Mustafa Ural sayesinde anladim. Roman, okuru içine alıyor tüm İstanbul'u sokak sokak gezdiriyor.Her sokakta polisin nefesini ensenizde hissediyor, düdük seslerini kulağınızda çınladigini hissediyorsunuz. Romanda beni etkileyen en önemli kısım ise konuşamamak, tutukluların konuşma yasağıydı. Benim ideolojik görüşüm Ural ile tam olarak örtüşmesede Ural'ın gözünden onun ideolojisini öğrenmek farklı bir bakış açısı kazandırdi bana. Roman hakkında yazılacak o kadar çok şey var ki... Okuyunuz, okutunuz o dönemleri Mustafa Ural ile yaşayıniz efendim.
