Başlıktan da anlaşıldığı üzre, mahvolmuş, kepaze edilmiş bir eser bu. Bu his hiçbir satırda yakamı bırakmadı. Ne zaman kendimi romana kaptırmış gibi hissetsem, sarsarak uyandırdı beni. Hayatımda okuduğum en kötü çeviriydi sanırım bu. Üstelik Nobel edebiyat ödülü almış bir eser, nasıl böyle kepaze edilir aklım almıyor. Yalnız çeviri değil, cümle düşüklüğü, yazım hataları... Kawabata'yı ilk okuyuşum, keşke böyle talihsiz bir tanışma olmasaydı. Eser konuyu ele alışı, yani edebiyat yapma biçimi itibariyle de beni yakalayamadı. Ama bunun hesabını da çevirmene kesmek geliyor içimden. Zira Japon edebiyatına aşinayım. Yazık.
Düzeltme: Uygulamadaki diğer incelemelere bakınca, eserin aslında bir Japon şiir ölçüsüne göre yazıldığını gördüm. Daha da kızdırdı bu beni. Bari bununla ilgili bir açıklama koysaydınız kitabın başına. Can yayınlarına hiç yakışmadı...
