Kaşağı
Ömer SeyfettinKaşağı Gönderileri
Kaşağı kitaplarını, Kaşağı sözleri ve alıntılarını, Kaşağı yazarlarını, Kaşağı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kalbimin içinde büyük bir sızı büyür, büyür. Yüreğimi acıtır.
Okulda tek bir ceza vardı: Dayak… Büyük suçlular hatta kızlar bile falakaya yatarlardı. Falakadan korkmayan, titremeyen yoktu.
Kadın erkek hepsi şapka takmıştı. İğne atılsa yere düşmeyecek olan bu koca oynayan ve umumi alanın içinde kendisiyle beraber ancak üç fesli vardı. Diğer iki fesli de tramvayı idare eden adamla biletçiydi.
Küçük, zarif yalısı ölmüş gibi sessizdi. Bütün panjurlar kapalıydı.
Bütün bu muhitte Türk hayatına, Türk ruhuna ait bir gölge, bir çizgi bile yoktu. Birden Bursa’daki çocukluğunun geçtiği baba evini hatırladı; sofada rahat ve beyaz örtülü divanlar vardı. Odalar gayet temiz ve halı doluydu.
Türkler dünyanın en cesur, en asil, en güçlü milletlerinden biriydi
Ant içerek kan kardeşi olmak… Bu, beni düşündürmeye başladı.
Erken kalktığım, açık, bulutsuz sabahlar, herkes gibi bana çocukluğumu hatırlatır. Aklımda çok eski, mor bir tan yeri memleketi gibi kalan doğduğum yeri gözümün önüne getirmek isterim...
Türkler medeniyet yollarını açmış, her yere kahramanlık, temiz kan, saf ahlak, yenilik ve seçkinlik götürmüşlerdir.
“Sevininiz hainler, sevininiz! Bizim felaketimiz sizin için mutluluktur!”
Bu milletin içinde namuslu insan yok muydu? Bu millet baştan aşağıya kadar korsan mıydı?
Dünyada bu kadar adilik ve korkaklık olabilir miydi?
Bahar, yorgunlar için en tehlikeli mevsimdir.
Anılarım sanki sadece keder ve üzüntü için yapılmış.