Kayıp Sabahlar
Ahmed Günbay YıldızEn Yeni Kayıp Sabahlar Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Kayıp Sabahlar sözleri ve alıntılarını, en yeni Kayıp Sabahlar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Benim sabahlarım kayıp mı anne? Bulabilir misin bana kayıp sabahlarımı? Onları bulmak imkansız olsa bile o yitik zamanları keşfedişin sonunda, bana gelecek günlerimin, elmas pırıltılarıyla taçlanmış tarütaze sabahları bulup bana armağan edebilir misin anne?
Hayatım, anlayışım ve veda günü için başlayan Ömür sürecim anlam kazansın ister misin anne?
Benim sabahlarımi kim çaldı bana anlatabilir misin anne?
Beni ruhumda alışkanlık haline gelen gaflet uykularımdan, rahatsız olur şefkatini unutup üzerime üşümesin niyetiyle ateşten yorgan örttüğünü hatırlar, Güneş bulutların arasından sıyrılmazdan önce beni uyarır mısın anne? Benim sabahlarımı çaldılar, bul onları anne, bul benim kayıp sabahlarıma beni sevdiğine inanıyorsan...
Sayfa 181Kitabı okudu
Söyler misin bana anne ben uykuyu mu aldım yoksa uykular beni mi işte yitik bir cevabı bu benim hayata duruşumun anne bana böyle yaşamın öğretiniz maddenin her şey olmadığını sizler de bilmiyor muydunuz anne bunu bana bir arkadaşım söyledi benim sabahlarım kayıpmış anne!
Sayfa 181Kitabı okudu
"Bilinmez bir kuşatmanın ablukasında gönlüm... Kendime yabancı duygular içindeyim. Efkar tüten yüreğimde sebebini anlayamadım muhal bir sızı var... İçinde yaşadığım bu masallar şehri mi hüzne tutsak bu akşam? Yoksa iradesinin yavaş yavaş elimden kaydığını hissetmeye başladığım gönül dünyammı?
Ruhumu cenderede hoyratça sıkıştıran arzularıma düşüncelerimi esir etmeye çalışan kalbim; titizlikle döşediğim raylarından kayması için el değmedik duygularımı isyana çağırdığını biliyorum...
Medet sığınılacak tek liman! Nefsimin ve gönül dünyamın yanılgılarından beni esirge ya uzak tut. Ben ben de değilim bu akşam..."
Sayfa 159 - TimaşKitabı okudu
Şeb-i yeldadir dediler karşılaştığımız an!
Ne tuhaf!
Nefes alımlık kadar di zaman
Gözlerin, gönlümün şafağına dokunduğunda...
Sayfa 159Kitabı okudu
Uykusuz gecelerim... Ötesini söylemem...
Adını hecelerim, ötesini söylemem...
Sana uçan kuşların kanadında rüzgara,
Selam söyleyin derim, ötesini söylemem.
Bilirsin ey sevgili, gitmem başka kapıya.
Sana akar hislerim, ötesini söylemem!
Uçuk yüzlü bir maviyi kuşanmış gökyüzü. Masivayı soluyan arzularım huzursuz, sen yoksun...
Her şeyimi alıp gittin beraberinde, en çok da secde goncalarım solgun... Yaratıcı ile rabıtayı eskiden olduğu gibi coşkulu kuramayışım dağıtıyor dünyamı... Leyla çölündeyim, ceylanım yitik... Mecnun'u basit olduğunu anladığı yönelişlerinden soyunduran Leyla'yı arıyorum...
Hayatta haklı olduğumu bildiğim halde birilerine yakarışım incitir duygularımı.
Gönlüme verdiğin kırılganlıklar dökülüyor yalnızlıklarıma... Sensizliğin ve anlaşılamayışımın ürpertileri yüreğimde hançerleşiyor ve sıtma nobetlerine tutsak yaşıyorum düşündükçe.
Bir bilsen, haksızlık ve yalnızlık silahı birleşip nasıl da acımasızca vurdular beni? Kederin eşyaya ve bedenime sindiği bir havayı solumak? Düşünebiliyor musun düştüğüm durumu bilmem...
Dokuz köyden kovulanların arasına karıştırdın beni...
Kararsızlık içindeydi. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu hâlâ.