Yönetmen, senarist Pier Paolo Pasolini, 1944-1950’li yıllar arasında sinemada etkili olan İtalyan Yeni Gerçekçiliği’nde (Neo Realismo) önemli yapıtlara imza atmış. Bu kitabı da İtalyan Yeni Gerçekçiliği’nin edebiyata yansımış hali. Akım pembe salon filmlerine tepki olarak doğuyor ve sıradan insanların gündelik sorunlarına eğiliyor. Kameralar stüdyolardan sokağa inmiş. İkinci Dünya Savaşı atmosferi, burjuvazinin çöküşü değişimi getiriyor. Felsefe için de ‘varoluşçularla birlikte sokağa indi’ denir. Artık sırça köşklerde soyluların entellektüel faaliyeti değildir.
#kenarmahalleçocukları Roma’nın harabe mahallelerinde yaşayan bir grup çocuğun yaşantılarını aktarıyor. Hırsızlık, fuhuş, keşmekeş bir yaşam. Bazen evlerinde bazen sokaklarda yaşıyorlar. Bazen kanalizasyon kapaklarını çalıyorlar, bazen Almanları soyuyorlar. Alman işgali arkaplanda bu şekilde veriliyor. Kitap bu yönüyle ilginç, ağdalı dil sevenler, uzun betimlemeler, açıklama seven okurlar sorun yaşayabilir. Argo anlatımla , parça parça olaylar. Görsel bir dil, film izler gibi. Bir senaryoyu roman olarak okudum hissi oluştu bende. Biraz inişli çıkışlı da olsa iyi ki okudum dediğim bir kitap oldu diye ekleyeyim.
Çeviri #nazlıbirgen
Editör #nükhetpolat
#canmodern
.
.
.
