İnsan denen mucize karşısında bir ürperme kalplerimize dokundu geçti.Her insanın, Allah'ın verdiği her canın bir "zübde-i âlem" olduğunu bir kez daha yakin ilmi ile bildik.
İnsan kalbinin merhâmet atına binip de bu şekilde şahlanışı, her birimizin macerasının aynı izleklerden geçtiği;hayatlarımızın hep korku ve ümit, zulüm ve merhâmet, kin ve uhuvvet arasında salınıp durduğu hakikatini derinden derine hissetmemi sağladı.