Keşfu'l Mahcub Hakikat Bilgisi
Hücviri Ali B. Osman Cüllabiİletiler
"Resulüllah (s.a) miraca götürülünce edebi muhafaza etmek için iki cihana da bakmamıştı. Nitekim Allah Taâlâ: "Muhammed'in gözü meyletmedi ve orayı aşmadı" (Necm 53/17) yani gözü dünyayı görmeye meyletmedi, ahireti görme yönüne de aşmadı, buyurmuştur."
Her kitap bittiğinde bazı satırlar gönlümüzde daha belirgin bir yere yerleşir. 
Keşfu'l Mahcub Hakikat Bilgisi bittiğinde de üstte yazdığım kısım benim için bu satırlardan biri oldu.
Bizim aklımızın alamayacağı bir anda sahip olduğu edep sayesinde nereye bakması gerekiyorsa oraya bakan bir Peygamber...
Bahsi geçen ayet ile ilgili Kur'an Yolu Tefsiri'nden;
"17. âyette belirtildiği üzere bu esnada göz kaymamış ve hedefinden şaşmamıştı; yani Resûlullah gözlerin kamaşacağı, akıllara sığmayacak ve insanı hayretler içinde bırakacak şeyler gördüğü halde sağa-sola yönelmemiş, gördüğü olağan üstü şeylerin etkisiyle kendinden geçmemiş, edepte kusur etmemiş; aksine tam bir dikkatle müşahedelerde bulunmuş ve sağlıklı tesbitler yapmıştı. Burada kullanılan fiillerden ilki onun edebini ikincisi de bakışındaki gücü belirtme mânası taşır."
Son olarak; okuduklarımı hayatımdan uzak tutmadan yoluma devam edebilirim inşallah.
Cüneyd: -Niçin geldin?
Hallac: -Şeyh ile sohbet etmek için.
Cüneyd: -Biz mecnun olanlarla sohbet etmeyiz, çünkü sohbet için sıhhat lazım. Şayet sohbetime kavuşma imkânına kavuşursan bana da Sehl ve Amr'a davrandığın gibi davranırsın.
Hallac: -ey şeyh, sahv ve sekr kulun iki vasfıdır. Vasıfları fani olana kadar kul Rabbinden sürekli olarak mahcubdur.
Cüneyd: -ey Hallac, sahv ve sekr konusunda hata ettin. Çünkü sahv, Hakk'la beraber olan kulun halinin sıhhatinden ibarettir ve bunda da ihtilaf yoktur. Sekr ise şevkin son haddine ulaşmasından ve muhabbetin azami derece olmasından ibarettir. Sahv ve sekrden hiçbiri kulun sıfatı ve halkın iktisabı dairesine girmez. Ey Hallac! Ben senin sözlerinde pek çok fuzuli şeyler, manasız ifade ve tabirler görüyorum.
Keşfu'l Mahcub Hakikat Bilgisi, s 300