Kılavuz
Bilge KarasuKılavuz Gönderileri
Kılavuz kitaplarını, Kılavuz sözleri ve alıntılarını, Kılavuz yazarlarını, Kılavuz yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Bir yeri ağrıyanın karşısındaki çaresizliğimizi, anlamsızlığımızı hep biliriz. O kişi sevdiğimiz bir insansa büsbütün işe yaramaz görünür ellerimiz, sözlerimiz; çırpınıp dursak da…”
Sayfa 135Kitabı okudu
“Aylar sürmüş bir yolculuktan dönmüş gibiyim. Her şey geride kalmış, karşı kıyıya varmışım. Evime dönmüş olmam bir şey değiştirmez. Yepyeni bir ülkeye varmış gibiyim.”
“Yepyeni ülke” eskisine ne kadar yakın! Ne kadar da uzak ondan!
Sayfa 134Kitabı okudu
zîra bir hayal, gerçekleşmeden önce güzeldir.
“Asıl mutluluk bu olsa gerek,” dedi, “ulaşmağa can attığımızın biraz öncesi…”
“Galiba…”
Sayfa 131Kitabı okudu
“İnsan bulmuşken yitirmek istemez.”
Sayfa 131Kitabı okudu
“Yaşlanmış olmanın bir iyi yanı var,” dedi; “insanın bir yaşam boyu gözettiği, o insanı bir yaşam boyu tanımlamış olan birtakım sınırlar, gerileyiverir, siliniverir… Önemsizleşiverir… O yaşlıya bakan gençler, bu durumu 'düşmek', 'düşkünleşmek', sırasında 'kendini rezil etmek' diye nitelerler çoğu zaman… Oysa, öyle değildir pek… 'Düşmemek', belki bir süre daha, önemli görünür yaşlıya. Sonra bu önem de yiter… Yitebilir…
Vakit azalmaktadır. Her şeye biraz daha, biraz daha uzaktan bakılmaktadır… İnsanı vaktiyle yıldırmış olan şeylerde bile, gülünesi özellikler seçilmeğe başlanır… Ölçütler değişir… Gizlilik olsa olsa, henüz yaşlanmamış olanların korunması için gerekli olabilir, önemli görünebilir… Ama koruma söz konusu değilse…”
Sayfa 130Kitabı okudu
“(…) hiç tanımadığı bir insanla konuşmak, kimine pek rahatlatıcı gelir…”
Sayfa 122Kitabı okudu
“Bir ara, değiştiğimi, çok değiştiğimi sandım. Çok geçmeden anladım değişenin ne olduğunu: Yaşamım değişmiş. Hem de şaşırtacak ölçüde… Bir değişiklik daha var. (…) Düşlerim değişti… (…) Ölmeği beklemiyorum artık.”
Sayfa 112Kitabı okudu
“Ama beklemek çözüm getirmiyor. Bilememenin kaygısı daha ürkütücüdür. Bilmez misiniz?”
Sayfa 111Kitabı okudu
“Arkadaşlıklarda, dostluklarda, sevgilerde, karşısındakini ele geçirilecek bir ülke gibi görenler vardır. Tedirgin eder beni böyleleri.
(…)
Buna karşılık, karşısındakini tanımak isteyen, karşılıklılık gözeterek birbirlerini birbirlerine açan, veren insanların yakınlıkları, destek görmelidir; hiç değilse benden…
Bir de pattadak çıkagelenler vardır, senden istediğini senin rızanla alan, seni kendine bağlamasını başaranlar vardır… Günün birinde geldikleri gibi giderler. Ya alacaklarını aldıkları, bu da kendilerine yettiği için… Tabiî, bu durumda, ilk öbektekiler gibi davranmış olurlar: Yağma bitmiştir… Ya da sen onlara, kabul etmek istemedikleri bir ölçüde bağlandığın için. Yani 'başkası yağmalanır ama ben, başkasının kullanabileceği bir toprak değilim,' türünden bir tutum… Senden uzaklaşırken senin ne düşündüğünü hiç merak etmezler…”
Sayfa 109Kitabı okudu