Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
En Eski Kilitli Oda Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Kilitli Oda sözleri ve alıntılarını, en eski Kilitli Oda kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.710 üzerinden
Farklı bir deneyim için deneyin.
Bir kırmızı kaplı defterdir senden kalan. Kaçtığın her şey. Yüzleşemediğin her şey, anlayamadığın her şey. Ve bir tren garında yırtıp yok ederek gömersin geçmişe...
Diğer kitaplardaki karakterlerle ilişkili şekilde ilerleyen üçüncü kitap beni sonuyla çok etkiledi diyebilirim. İlk kitabımızdaki hevesli dedektif, stillman, yine karşımıza çıkıyor ama umduğumuz kişiler olarak değil. Dahice örülmüş bir kurgu var kitapta. Nereler gerçek nereler hayal anlamak çok güç. Hangi karakter kimin hayali, kim kimin gerçeğini yaşıyor beyniniz savaşıyor. Ortaya çıkan sırlar.. Geçmişte yaşanan acı tatlı anılar.. Çözülemeyen dedektiflik hikayeleri... Üç kitaplık serinin başta hepsini birbirinden bağımsız değerlendirerek okuyacağımı sandım ama aslında hepsi son kitap için girizgah görevi görmüş. Keşke bir kitap daha olsaydı da bize o kırmızı kaplı defterdekileri anlatsaydı yazar.
144 syf.
9/10 puan verdi
"Arayış"ın romanını okudum.Fakat bu arayış
-kendini mi arama?
-bir başkasını mı arama?
-kendin üzerinden bir başkasını mı arama? yoksa
-başkası üzerinden kendini mi arama? işte orası kocaman bir kargaşa. Hiçlik,boşluk,karanlık,dipsizlik,hissizleşme,ölüme yoldaş,bir başkasında kaybolma bir taraftan çırpınma,tutunma,yeniden dirilme,yola devam etme,kendini hissetme,kendini bir başkasında hissetme ya da tam bilinmeze düştüğün yerde yeniden kendine düştüğünü farketme gibi daha da çoğaltılacak psikolojik serüven.
Peki bunca çalkantılı arayış sonrası geldiğin noktada nerede oluyorsun? Burada 'Arayan Mevlası'nı da , belâsını da' diyeceğim ama kitapta ki şu cümle az çok bir şeyler diyor:'(...)Hiç kimse bir başkasının sınırından içeri giremez,nedeni de çok basittir;hiç kimse kendine ulaşamaz da ondan!' Üç serilik kitap bitti. Ama ben kendi içimde bitiremedim. Tekrar ilk ve ikinci cildin sayfalarını karıştırdım,bazı yerleri yeniden okudum,bağlantılar,geçişler,eklemeler,dönüşler,dönememeler,tahliller okadar ince bir çizgide ki kesinlikle eser ara verilmeden bütün halinde bitirilmeli.
Tek cümle özetlersem "Okuması kolay,anlaşılması zor." bir eser. Meğer akıcılığı büyül bir yanılgıymış. Su gibi akıp giderken bukadar derinlemesine düşündürmek,beyin yakmak..Pess..
Polisiye/Post-modernizm diye tanımlanan eserin post-modern kısmına koca bir eyvallah fakat polisiye kısmı kesinlikle çok sığ kalır.Yani çok daha ötesi diyorum, polisiye ıhh ıhh olmadı, bu tanım esere haksızlık eder.
Ben bayıldım. İnanılmaz lezzetliydi. Tavsiye midir? Gönül rahatlığımla
Paul Auster Kilitli oda kahramanlarını soyut ya da somut kilitli odalara sokarak, özgürlüklerini ancak oradan kaçmakla elde edebilecekleri bir dünya kuruyor. Romanın kahramanı, romancı olmayı isteyen ama o yaratıcı yeteneğe sahip olmayan biri. Umutsuzluğunun son noktasIna geldiği sırada çocukluk arkadaşı olan ama uzun zamandır görmediği bir yazar, geride karısını, çocuğunu ve kilit altında sakladığı roman, oyun ve şiir dosyalarını bırakarak ortadan kayboluyor.
Paul Auster’in yaşamından oldukça ciddi izler taşıyor. Hem takip edilen ve yazıları kült eserlere dönüşen Fanshawe’in yaşamından kesitler, hem de onu arayan çocukluk arkadaşının yaşamından kesitler Paul Auster’in yaşamı ile kesişiyor. Buradan Paul Auster’in kendi yaşamını bu iki karaktere bölüştürdüğünü anlıyoruz. Tek bir gerçek kişiden iki karakter yaratıldığını ve hikâyedeki arama sürecinin sonucunda bu iki karakterin giderek kaynaştığını görüyoruz.
Elveda 2020
Senenin son kitabı kilitli oda olsun. Yeni başladığım kitaplar 2021 e kaydolsun. Haydi başlayalım incelemeye. Şimdi öncelikle polisiye eser okurlarına sesleniyorum bence sizler bunu okuyabilirsiniz sonuna kadar heyecan, merak, öğrenebilme arzusu var. Zaten kısa bir eser. Beğendim gerçekten güzel bir eserdi. Ütopik bir eser bir distiyopya bekliyordum yanıldım. Dahi bir yazarın arkadaşına hayatını hediye etmesi ile başlıyor. Kitabın bir yerinde acaba yazar aklını mi yitirdi kendini mi arıyor diyorsunuz. Ama tabii ki değil. Yazar başarı bir kaleme sahip başarısız olmak için çaba gösteriyor ilginç derecede kendisini yok etme çabası var. Onun hayatını yaşadıklarını anlatmaya çalışan kitabın anlatıcısı ise başarılı olmak istiyor ama onun maalesef öyle bir becerisi yok. Güzeldi fakat eksik yerleri vardı. O yüzden 7 puan. Ama okuyun mutlaka belki yazar olmak istiyorsunuzdur.
Serinin son kitabı. Bu kitabi beğenmemdeki nedenlerden birisi insanların hayatta karşı bakış açılarını bir bir tokat gibi yüzüne vururcasına söylemesi. Her okuduğum paragrafta bu da doğru şu da doğru diyordum. Konulardan bağımsız gibi görünen seriyi ufak da olsa önceki kitaplardaki açık bıraktığı kısımlar kapatması güzel oldu. Aslında kitabın başında ( New york üçlemesi 1 ‘de)okuduğumuz kişinin kim olduğunu bize anlatıyor. Sanki yazar bizim tepkilerimizi duymuş gibi hissettim. İşte 2 seride de birbirine bağlanmayan konularla orada bıraktım, demesinden anlaşılıyor. Çok iyi empati yeteneği olduğu izlenimi bıraktı. Genel olarak toparlarsak, seriyi beğendiğimi söyleyebilirim. Pek çok yerde sizi yoracakmış gibi görünen derin konuları çok rahat anlatma yeteneği olduğunu fark ettim. Başarılıydı...
Postpolisiye: final...
Öncelikle kitabı tam manasıyla anlamak ve bazı şeyleri yerine oturtmak için serinin ilk ikisini okumanız gerekir. Ya da ilk ikisini okuduğunuzda seriyi tamamlamanız gerekir mi demeliydim? Hangisi daha doğru!!! Cevap; yazar tarafından verilen en büyük spoiler'de gizli: Sonlarında belirttiği gibi, bu üçlemenin AYNI HİKAYE olduğu gerçeği.
İlk kitaptaki Stilmann ve Quinn'in, ikincisindeki Mavi, Siyah ve Beyaz'ın kimler olduğu ortaya çıkıyor mesela. Esrarengiz kırmızı defterdekilerin bir hikaye olduğu da. Son derece zekice kurgulanmış postpolisiye BU eser.
Temelinde; bulunmak istemeyen ve tükenmiş dahi bir yazarın tüm yaşamını (karısı, oğlu ve kitapları) başka bir yazar arkadaşına adeta sunmasını kapsıyor eser. İlk kitaplardaki tükenmişlik, yalıtılmışlık ve arayış burada da var.
Sonuç; aynı hikayenin üç farklı anlatımından öte, değişik karakter ve boyutta kurgulanışı. Auster'ın kendisini de ana karakter olarak lanse edip merkeze taşıması tadı (arkadaşı #orhanpamuk da hep yapar) bir yana, kullandığı edebi dil de oldukça iyiydi. Bence yazarları anlama adına harika, hayatı sorgulama adına ise; ÇOK boyutlu bir kitap serisi: Okunmalı...
polisiye seri roman önerisi
Tavsiye ediyorum serinin 3. Kitabı.
Güzeldi olay örgüsü.
Beğendim Paul auster iyi iş çıkarmış zevkle okudum sizin de zevkle okuyacağınız I düşünüyorum inşallah
Sevgiler