Kim Jiyeong, Doğum: 1982
Cho Nam-JooSözler ve Alıntılar
"Yoksulum, nasıl bilmem yalnızlığı..."
"Ciddiyim," dedi annesi. "İlkokulda beş kardeşin en çalışkanı bendim. Büyük dayından bile daha iyiydim."
"Neden öğretmen olmadın peki?"
"Çünkü para kazanıp abilerimi okutmak zorundaydım.Herkes öyleydi. O yıllarda bütün kızlar böyle yapıyordu."
"Öyleyse simdi öğretmen olabilirsin yani?"
"Şimdi de para kazanıp sizi okutmak zorundayım. Herkes böyle. Bütün anneler böyle yapıyor."
Sayfa 28
"Seni senden daha iyi tanıyorum ben."
"Kalbinin kar taneleriyle dolduğunu hissetti; hem dopdolu hem bomboş, hem sıcacık hem buz gibi."
Jiyeong, “Nasıl kullanmayayım ki,” dedi. Bebeğe bakmak zorundayım. Çamaşır, temizlik… Bileğimi kullanmadan bunları nasıl yapabilirim ki?”
Jiyeong’un sitemkar ses tonuna gülmeden edemeyen doktor, “Eskiden,” dedi; “çamaşırları tokmakla yıkardı kadınlar. Ateş yakıp kazanda kaynatır, sonra da yere çömelip bir güzel çitilerlerdi. Bugün çamaşırı makine
Sayfa 123Kitabı okudu
“Yardımcı olacaksın, öyle mi? Ev işlerine yardım edeceksin, çocuk yetiştirmeme yardım edeceksin, iş bulmama yardım edeceksin. Edeceksin de edeceksin! Ne yardımından bahsediyorsun sen? Burası senin de evin değil mi? Senin de ev işlerin değil mi? Çocuk senin de çocuğun değil mi? Ayrıca ben şimdi çalışıyorum da kazandığım parayı tek başıma mı harcıyorum? Neden sürekli iyilik yapıyormuş gibi konuşuyorsun?”
Sayfa 119Kitabı okudu
Yasalar ve kurallar mı değer yargılarını değiştiriyordu, yoksa değer yargıları mı yasa ve kuralları belirliyordu?
Sayfa 109