Bu masal, arkadaşlık hakkında.
Bazen arkadaş gibi görünen insanlar , göründükleri gibi çıkmaz.Bazense hiç beklemediğimiz tanıdıklar,zor zamanda arkamızı kollar.
Kimin ne olduğunu anlamak,yanlıkla doğruyu ayırmak için,insanın önce kendini tanıması gerekir.Zordur bu iş.Pek çoğumuzun burnu sürtülür,gururu incinir.
Ama endişeye gerek yok.Büyümek uzun bir seyahattir. Bu masalın kahramanı bir ayı,gezermiş her gün dağı bayırı. Bu ayı kendini pek beğenir,arkadaşı da kendisi gibi olsun istermiş."Boyu boyuma,huyu huyuma,gücü gücüme,pençesi dişime denk olsun,"dermiş. Fakat ormanda kendine denk gelen birini bulamayınca,vurmuş kendini yollara.Selam vermeden sağa sola,yürümüş daha önce hiç gitmediği kadar uzaklara.
(Tanıtım Bülteninden)
