Ben bir kez daha anladım ki, Jane Casey hakikaten bana hitap eden bir yazar. Bu kitabı okuyan pek çok kişi olumsuz yorum yapmış. Ama belki de çok düşük bir beklentiyle başladığım için, ben kitabı oldukça "okunabilir" buldum. Hatta ciddi ciddi olaylara kaptırdım kendimi. Hikayenin neden bana itici gelmediği konusunda bir fikrim daha var: Bir kere ana karakterler 16-17 yaşında ama ben aynı saçma hareketleri yapan 30'luklar tanıyorum. Jess'in (esas kız) her şeye burnunu sokması ve cesareti çok abartılıydı belki ama ben 16 yaşımda ne kadar meraklı, inatçı ve ukalaydım? Fazlasıyla diyebilirim! O yüzden çok da ütopik gelmedi yani bana. Öte yandan itiraf edeyim, Maeve'le Derwent'i deliler gibi özledim. Ama bu durum, bu kitabı sevmemi engellemedi. Yayınevinin hataları -emin olun- yazarınkileri solda sıfır bırakıyor; Alp Ege'den beklenmeyecek özensizlikte bir çeviri, her seferinde "umutla" olmamasını beklediğim "kör göze batacak" yazım hataları... Her şeyi bir yana bırakacak olursak, tüm Jane Casey kitaplarında olduğu gibi ben yine büyük keyif aldım. Tavsiye ederim. =)
