Kinyas ve Kayra Gönderileri
Kinyas ve Kayra kitaplarını, Kinyas ve Kayra sözleri ve alıntılarını, Kinyas ve Kayra yazarlarını, Kinyas ve Kayra yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
kendini yalnızlık okyanusuna can simidi olmadan boğulmak üzere bırakmış bir insan içindeki dibe sürüklenirken devirdiği her metrede sonsuz huzuru hissetmeye başlamışken eğer tek bir salise pişmanlık duyarsa yalnızlığından tek bir salise tereddüt ederse tercihinden, işte o an kişinin felaketi başlar.
dünyayı dolduran canlılardan uzak bir hayat yaşamak ya da binlerce bedenin arasında olup hiçbirini dinlemeden ilerlemek.hepsi de yalnızlığın türleridir...
mezarlık sahnesinin hafızaları dağlayan o melodisi.ben hepsiyim iyi, kötü, çirkin.hepsi benim!..
o da nefes almadan toprağın altında yıllarca durabiliyor olması,yani ölü olması...
ne olmuşsa olmuş ne yapmışsa buraya bu mezarlığa gelmiş ve kendini gömdürmüştü...
… +323
Bu hikâyeyi kimseye anlatmadım. Kayra'ya bile anlatmadım. Ne o sordu ne ben söyledim. İşlediğim ilk cinayet hakkında hiç konuşmadım. Tek kelime bile etmedim. Ama Kayra hep konuştu. Oysa gerek yoktu. Çünkü yanındaydım. O yaşlı adamı öldürdüğünde oradaydım.
Kayra ilk cinayetini bir yastıkla işledi. 93 yaşında felçli bir adamdı. Ama felçli olması yetmedi. Kayra uyumasını bekledi. Kayra, 93 yaşında, felçli bir adamı uykusunda boğarak öldürdü. Sonra dönüp bana baktı. "Hiçbir şey hissetmedim" dedi. "Hiçbir şey hissetmiyorum" dedi. "Hiçbir şey hissetmeyeceğim" dedi.