Kireç
Ömer ErdemKireç Gönderileri
Kireç kitaplarını, Kireç sözleri ve alıntılarını, Kireç yazarlarını, Kireç yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
ölüyor yeminlerin en yakıcısını dizen dudaklar da
Sayfa 94Kitabı okudu
hepsinin ve hepsinin önünde durup bir gün seni söyledim mi söyleyebildim mi seni ben
Sayfa 56Kitabı okudu
İnsan yılda birkaç gün, birkaç saat hiçbir şey yapmadan susmalı durmuş. Bir saat gibi boşlukta unutmalı kendini, herkesi unutmalı.
Biz gideceğiz cepsiz gömleğimiz
Kırlara salsak zapt edilmez sesimizi
bırak kendini diyor yanağıyla konuşan biri
bilmez kaç asır olmuş bağlanacak yer bulunmadı kopmuş ipimiz
Hiçbir Şey Yapmamak
insan yılda birkaç gün birkaç saat
hiçbir şey yapmadan susmalı
durmuş Bir saat gibi boşlukta
unutmalı kendini herkesi unutmalı
insan yılda birkaç gün birkaç saat yalnız gözlerini değil kafasını bile
bir unutuş ambarına kapatmalı
insan insan kalmak için bunu yapmalı
hiçbir şey yapmamalı hiçbir şey yapmamalı insan kendisini elleriyle kilitleyip
anahtarı dışarıya fırlatmalı
derisini çıkarıp
güneşte kurumaya bırakmalı
Bir çağda durduk işte
sokakta yalnız gezdi gölgemiz
ne zaman umudumuzu kanatsa birileri
kalkar geliriz sesimizden
ayrılıklar değil mi bizim evimiz
İşitin ey yarenler
aşk konulmaz yareye derler
yare odur ki kişiyi yar eyler
Her ayrılışta biraz daha yakın düşer
insan insana
aşk diyorlar ya ateşi yakan suya
Ateşi eritiyor
sözleri kelimesiz ağlayan çocukların
dövülen bakır mıyım
ağlayan çocuk mu uzakta
bildiğim tek şey kaldı
insan hep aynı
insan
ancak yalnızlığıyla ayrışıyor burada
Ve senin elinde göz kalemi
resmedip duruyorsun yüzünde
bir kader yazıcısı gibi
değiştiremediğin hiçbir kederi
umudun dün daha eskidi ya
her gün eskisinden daha da eski
mutluluk bile bir iklim işi
şu masanın etrafında toplanmış türkler
arkalarından sarkan perdenin işlemeleri kadar uyumlu değiller
sıkılırız belki de neden
çalık yeşerip susuz kaldığımız için sevgilerden
şu sözlerin geçtiği yurda bak
dün süt gibi kardeşlerim vardı
bugün kireç akıyor yüzümüzden
kim kime konar gelir de uzaktan
ben hep böyle geceleri düşledim
kırık bir radyo sesinde senin yağmurun olsam
döne döne verdiğimiz kaç oldu
oysa vermek kadar almak da sanat işi
kültür geçmez mi tarım kelimesinde bazen
bu kireç kuyusunda daha ne kadar
duyan olmadan sesleneceğim
birbirine değen sırtlarımız aynı yüzü taşırken