Kirli Tarih
Hüseyin YurttaşKirli Tarih Gönderileri
Kirli Tarih kitaplarını, Kirli Tarih sözleri ve alıntılarını, Kirli Tarih yazarlarını, Kirli Tarih yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
şimdi unuttuğun bir şiir defterinde o dize
gençliğin yalap yalap yandığı bir gün gibi duruyor
solgun bir yaprak, gül kurusu, nisanlardan yağmur
ömrüne sığmış kentlerden rüzgâr, sevgililerden mektup
dostlardan selam
ve sonsuz düşlerle
ara sokaklarda koşan çocukluğun
taş köprülerin iki yanı ayrılık
yıkılsın, yıkılsın
ötegeçelerden duyulmuyor sesimiz
kısık
şimdi unuttuğun bir şiir defterinde o dize
gençliğin yalap yalap vurduğu bir gün gibi duruyor
Sayfa 24Kitabı okudu
bir yol var, ucunda en uzun gün görünür
yarının başladığı yerdir o, dün görünür
Sayfa 68
korkulu düşlerde gezin / yüreğinde çarpıntılar
Sayfa 142
güz iner
titrek
kınalı bir yaprak gibi
döne döne
rüzgarın avuçlarına
insan
ölüm karşısındakı yalnızlığını anımsadıkça
Sayfa 136 - -Pastoral şiirler
akşam, bildiğimiz kıpkızıl bir akşam
içimde kıyametler kopuyor
uçurum başlarından bırakabilirim kendimi
yaşadığım anadolu köylerini özlüyorum
bozkırda öksüz bir söğüt kadar yalnızım
akşam, bildiğimiz kıpkızıl bir akşam
karanlık koyuldukça sırça ışıklar sarıyor sokaklar
ölmüşlerimi düşünüyorum
açlıklarını "şükür"lerle bastıran
o mütevekkil, o gözü tok, o küçük insanları
onlar gibi iyi insanlar aceleyle evlerine koşuyor şimdi kurtlar uluyabilirler artık
silah konuşup eroin diyebilirler
ben yüreğimi yıkıyorum yeni bir şiir için
sevgili insanlar için, sevginin kendisi için
bunu bile isteye yapıyorum, -yani 'taammüden'-
akşam, bildiğimiz kıpkızıl bir akşam
kimin günüdür batıp giden?
Sayfa 147
bir nokta koysam, bir ünlem düşürsem
bir ayraçta açsam yaşamımı..
Sayfa 96
kolay değildir güzü karşılamak
hüzne yatkın olmalı yüreği insanın
bense ince rüzgârından bilirim
ayak sesleri kapımdadır
ve deniz sanki ansızın çekilmiştir
tövbekår durgunluğuyla
onu beklemektedir
bir diken çaresiz sallanır durur
o kıraç cehenneminde yalnızlığın
kuzeyden güneye kuş sürüleri
Sayfa 136 - -pastoral şiirler
kaldırımlarda yüzyılların ayak sesleri
hangi geceyi yürüyorsun boyuna-
Sayfa 158
sarı solgun bir yaprak gibi
önüme düşen gün
seni böyle ürperten
korkusu mudur ölümün?
Sayfa 137 - -pastoral şiirler
akşam yalnızlıklarına denk düşen bir şarkı ol
ansızın başla
sonra kırgın bir denize benze
ve yavaşla
ben kendi suyuma gideyim çılgınlıklara son diyerek
öyküm yazılsın isli bir lambanın ışığında
Sayfa 131
unutulmuş bir ev ateşinin külleri savruluyor akşam
[rüzgârında
ağaçların dallarında ağıtsı bir inilti
eski aşklardan yırtılmış yapraklar uçuşuyor
kayaları tokatlayan fırtınada iri yağmur taneleri
artık ağlayabilirim
gözlerim ıslak
Sayfa 131
başını göğsüne yaslayan biri var
kendini sana bırakmış
sevginin aydınlığı vurmuş yüzüne
öyle süslenmiş ki göğsün onunla
bir tutam çiçek gibi taçlandırmış omuzbaşını
dalgalı gümrah saçları
Sayfa 123 - -yaslanan
silsem makyajımı ben çıkar mıyım altından
nicedir bir afiş gibi dolaşıyorum
gülüşüm hazır, sözcüklerim yapışkan
kaç yaşantı yansımış aynama
görüntüleri karıştırıyorum
Sayfa 94
bu köhne dünyayı bilmem ki ne sandım da geldim
gül aydın oldu, onun yoluna yandım da geldim
Sayfa 62 - Gazel
bir ölüm ıslığı dönüp duruyor boşlukta
akşamın kalabalığı ufalanıyor
yetişecek yer arıyor insanlar
en çok ölüme koştuklarını bile bile
kimsenin umrunda değil öteki
öteki orda virgül, orda nokta, orda gereksiz bir ayrıntı
diğeri orda bir düğüm, çözülmeyi bekleyen
bir başkası bütün sayfaları bomboş bir defter gibi açılmış
yaz yazabilirsen
Sayfa 51