Bazen neden kendimizle yüzleşmediğimizi düşünüyorum da... Çünkü belirli bir düzeye indirgenmiş mutluluğu hak ettiğimize inanıyoruz. Hayal gücümüz, değer verdiğimiz düşüncelerimiz ve sevincimiz bizi sınırlıyor. Kendi sefaletimizden hoşnut olur hale geldik, çünkü tek bildiğimiz bu.