Ebu Umame(ra) Nebi(sav) şöyle söylediğini tahdis etti:
"Benim nezdimde insanlar arasında en çok gıbta edilecek kimse; sırtında fazla (aile) yükü bulunmayan, namazdan nasibi çok olan, Rabbi(azze ve celle)'ye güzelce ibadet eden, rızkı kendisine yetecek kadar olan, kendisine parmakla işaret edilmeyen, Allah(a.c.)'ye kavaşana kadar bu hâl üzere sabreden, ölümü geldiği zaman da mirası ve ağlayanları az olan mü'mindir.( Ahmed, Tirmizi, ibn mace)
Hattâbi el-Uzle'de şunları söylemiştir: "Görüldüğü üzere Nebi(SAV) bu vasıfları taşıyan kimseye gıbta etmiştir. Bu vasıflar kişinin görmezden gelinmesi ve insanlar arasında adının anılmamasıdır. Sonra Nebi(sav) bu kimseye aza razı olmasını şart koşmuştur. Çünkü kanaat onu insanlardan keser. Yine ona sırtında aile yükünün olmamasını şart koşmuştur. Bu onlar için rızık elde etmekle meşgul olmaması içindir. Yine ona ölümün erken gelmesini şart koşmuştur. Bu da insanlar arasında uzun süre kalmaması içindir. Bu sebeplerin tamamı uzlete işaret etmekte ve onun faziletini beyan etmektedir."