Hakkında
Bağdat köylerinden Âcur’da doğdu. Tahsilini Bağdat’ta yaptı ve 330 (941) yılına kadar orada kaldıktan sonra Mekke’ye gidip yerleşti. 1 Muharrem 360 (4 Kasım 970) tarihinde seksen (bir rivayete göre doksan altı) yaşında iken Mekke’de vefat etti.
Hadis münekkitlerinin, hadisteki güvenilirliğini sadûk, sika gibi terimlerle ifade ettikleri hâfız hadis imamı Âcurrî, Ebû Müslim el-Keccî, Ebû Şuayb el-Harrânî, İbn Ebû Dâvûd, Ebü’l-Kāsım el-Begavî ve İbn Nâciye başta olmak üzere birçok hocadan ders aldı. En önemli talebeleri arasında Ḥilyetü’l-evliyâʾ müellifi Ebû Nuaym el-İsfahânî ve tanınmış Mâlikî muhaddis ve fakihi Ebû Muhammed el-Asîlî’yi zikretmek gerekir. Özellikle ilk kaynakların Şâfiî olduğunu kaydettikleri Âcurrî’nin fıkhî görüşleri bazı Hanbelî fıkıh kitaplarında geçmekte ve bundan dolayı Hanbelî tabakat âlimlerinin bir kısmı eserlerinde biyografisine yer vererek onu kendi mezhep âlimlerinin önde gelenlerinden saymaktadırlar. Gerçekte ise, meselâ Kitâbü’ş-Şerîʿa ve Aḫlâḳu’l-ʿulemâʾ gibi eserleri incelendiğinde Âcurrî’nin mukallit değil, müctehid bir âlim olduğu ve mezhep taassubuna karşı çıktığı görülür.
Eserleri. Âcurrî’nin kırka yakın eserinden en önemlileri şunlardır:
1. Aḫlâḳu’l-ʿulemâʾ (Kahire 1931).
2. Aḫbâru ʿÖmer b. ʿAbdilazîz. Dr. Abdullah Abdürrahim Useylan tarafından neşredilmiştir (Beyrut 1980).
3. Taḥrîmü’n-nerd ve’ş-şaṭranc ve’l-melâhî. Ömer Garâme el-Amravî eseri notlarla neşretmiştir (Riyad 1400).
4. en-Naṣîḥa. İbn Müflih el-Hanbelî, üç cilt halinde basılan Kitâbü’l-Fürûʿ (1339/1921) adlı önemli eserinde, Âcurrî’nin bu kitabından nakiller ve alıntılar yaparak bazı fıkhî görüşlerine yer vermiştir.
5. Kitâbü’ş-Şerîʿa. Muhammed Hâmid el-Fıkī tarafından neşredilen (Kahire 1369; Beyrut 1403/1983) bu eserde İslâm inancının esasları Kur’an ve Sünnet’in ışığında ele alınarak sapık fırkaların görüşleri tenkit ve reddedilmiştir.
6. et-Taṣdîḳ bi’n-naẓar ilallāhi Teʿâlâ fi’l-âḫire. Eseri Semîr b. Emîn ez-Züheyrî neşretmiştir (Beyrut 1408/1988).
7. Aḫlâḳu ḥameleti’l-Ḳurʾân. Muhammed Amr b. Abdüllatîf’in tahkikiyle Beyrut’ta (1406) ve ayrıca Abdülazîz b. Abdülfettâh el-Kārî’nin tahkikiyle Medine’de (1408/1987) yayımlanmıştır.
8. Kitâbü’r-Rüʾye. Muhammed Gıyâs el-Canbâz tarafından neşredilmiştir (Riyad 1405).
9. Kitâbü’l-Ġurebâʾ. Bedr el-Bedr tarafından Küveyt’te neşredilmiştir.
Diğer başlıca eserleri de şunlardır: el-Erbaʿûn (Erbaʿûne ḥadîs̱en), es̱-S̱emânûn, Farżu ṭalebi’l-ʿilm, Vuṣûlü’l-müştâḳīn ve nüzhetü’l-müstemiʿîn, Edebü’n-nüfûs, el-Fevâʾidü’l-münteḫabe, et-Teheccüd, et-Teferrüd ve’l-ʿuzle, Ḥüsnü’l-ḫulḳ, eş-Şübühât, Aḥkâmü’n-nisâʾ, Muḫtaṣarü’l-fıḳh, Fażlü’l-ʿilm, Aḫlâḳu ehli’l-bir ve’t-taḳvâ, et-Tevbe, er-Risâle ilâ ehli Baġdâd, Şerḥu Ḥadîs̱i’l-erbaʿîn, Şerḥu Ḳaṣîdeti’s-Sicistânî, Ṣıfatü ḳabri’n-Nebî, Evṣâfü’s-sebʿa, Cüzʾün fîhi ḥikâyâtü’ş-Şâfiʿî ve ġayruh, Taġyîrü’l-ezmine, Firdevsü’l-ʿilm.
Tam adı:
Ebû Bekr Muhammed b. Hüseyn b. Abdillâh el-Âcurrî el-Bağdâdî
Unvan:
İslam Alimi, Yazar, Muhaddis, Fıkıh Alimi
Doğum:
İran Bağdat Acur
Ölüm:
Mekke, 4 Kasım 970
Okurlar
10 okur beğendi.
111 okur okudu.
9 okur okuyor.
66 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Eşcinsellik gibi insan fıtratına aykırı olan ve bütün dinlerde haram sayılan bir günahı savunan bir zihniyetin diğer sapkınlık türlerini de savunmasında şaşılacak bir şey söz konusu değildir.
Selef(ilik)i Kötü ve Öcü Gibi Düşünenler...
Evzai dedi ki;
Sana düşen Selef'in eserlerine uyumaktır. Velev ki insanlar seni reddetseler bile!
İnsanların görüşlerinden sakın velev ki kelimelerini senin için süsleseler bile.
Namusluların namussuzlar kadar cesur olmadığı bir toplum batmayı hak etmiştir.
Sapıklık da saygı duyulacak bir şey değildir. Bilakis mücadele edilecek, tedavi ve ıslah edilecek bir şeydir.
Yahya bin Muaz (rh) dedi ki:
Ey İnsan! Dünya, peşinde koşmasan da senin ayağına gelir. Ahireti ise ancak onun peşine düşerek elde edersin…
İletiler
Elinde olmayan bilgiye üzülme.
Sahip olduğun ama amel etmediğin bilgiye üzül.
//
İmam Ebu Bekir El Âcurrî
Şeyh'im yine döktürmüş رحمة الله عليه
فيا ناكجي الذِّكْرَانِ يَهْنِيكُمُ الْبُشْرَى
فَيَوْمَ مَعَادِ النَّاسِ إِنَّ لَكُمْ أَجْرًا "
Ey erkeklerle nikâhlananlar, müjdeler olsun size
İnsanların diriltileceği günde mükâfat var size
كُلُوا وَاشْرَبُوا وَازْنُوا وَلُوطُوا وَأَبْشِرُوا
فَإِنَّ لَكُمْ زَفَرًا إِلَى الْجَنَّةِ الْحَمْرَا
Yiyin, için, zinâ edin, livâta yapın; müjdeler
Suleyman bin Sehman islamın garipliği ile alakalı şu kasideyi söyledi;
Ağlasın din için ilim ve hidayet ehli
Zira silinmiştir alâmetleri her tarafta
İnsanların hedefleri, işleri, güçleri
Olmuştur bu dünya, para biriktirmek,
Dinlerini bozma pahasına dünyalarını düzeltmek Lezzetlendikleri şeyleri ve yiyecekleri elde etmek!
Dünya için düşmanlık
Yorumlar ve İncelemeler
Peygamberin gıpta ettiği kimse
Ebu Umame(ra) Nebi(sav) şöyle söylediğini tahdis etti:
"Benim nezdimde insanlar arasında en çok gıbta edilecek kimse; sırtında fazla (aile) yükü bulunmayan, namazdan nasibi çok olan, Rabbi(azze ve celle)'ye güzelce ibadet eden, rızkı kendisine yetecek kadar olan, kendisine parmakla işaret edilmeyen, Allah(a.c.)'ye kavaşana kadar bu hâl üzere sabreden, ölümü geldiği zaman da mirası ve ağlayanları az olan mü'mindir.( Ahmed, Tirmizi, ibn mace)
Hattâbi el-Uzle'de şunları söylemiştir: "Görüldüğü üzere Nebi(SAV) bu vasıfları taşıyan kimseye gıbta etmiştir. Bu vasıflar kişinin görmezden gelinmesi ve insanlar arasında adının anılmamasıdır. Sonra Nebi(sav) bu kimseye aza razı olmasını şart koşmuştur. Çünkü kanaat onu insanlardan keser. Yine ona sırtında aile yükünün olmamasını şart koşmuştur. Bu onlar için rızık elde etmekle meşgul olmaması içindir. Yine ona ölümün erken gelmesini şart koşmuştur. Bu da insanlar arasında uzun süre kalmaması içindir. Bu sebeplerin tamamı uzlete işaret etmekte ve onun faziletini beyan etmektedir."
Kitabu'l Guraba
