Kitabu'l Guraba Gönderileri
Kitabu'l Guraba kitaplarını, Kitabu'l Guraba sözleri ve alıntılarını, Kitabu'l Guraba yazarlarını, Kitabu'l Guraba yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Mümin, ahir zamanda garip ve yalnızdır. O fasıklar arasında salih, cahiller arasında alimdir. Sabaha hüzünlü varır, akşamı hüzünlü eder. Gamı çok, sevinci azdır. Heva ehli olmadığı için dostları onu sıkıcı bulur. Sanki bir zindandadır.
İmam Âcurrî (rahimehullah) dedi ki:
Gariplerin mertebelerine ulaşmayı arzulayan; Ebeveynleri, zevcesi, kardeşleri ve yakınlarından ayrı kalmaya sabretsin.
El-Haris b.Yezid’in Cundeb b. Abdullah’tan tahdis ettiğine göre o Süfyan b. Avf es-Sümali’yi şöyle derken işitmiş: Abdullah b. Amr ( ra)’yı şöyle derken işittim: Rasulullah bir gün biz onun yanındayken “ Gariplere ne mutlu!” buyurdu. “ Garipler kimlerdir ey Allah’ın Resulü?” diye sorulması üzerine de şöyle cevap verdi: “Çok sayıdaki kötü insanların arasında bulunan az sayıdaki salih insanlardır. Onlara karşı gelenler onlara itaat edenlerden daha çoktur.”
.. Ebu Ka’b el-Ezdi tahdis etti, dedi ki: el- Hasen’i şöyle derken işittim: “Mümin, dünyada bir garip/ yabancı gibidir. Dünyadaki zillet karşısında tahammülsüzlük göstermez. Onun izzetini elde etmek için de yarışmaz. İnsanların ayrı bir hali, onun ayrı bir hali vardır.
Kitabu'l Guraba
Sizden önceki nesiller arasında onlar içerisinden kurtardığımız az sayıdaki kimseler dışında yeryüzünde fesaddan sakındıracak, (aklı ve anlayışı) kalmış kimseler olsaydı ya..( Hüda-116)
..Nebî (sav)’in kendilerine ‘islam garip olarak başladı ve başladığı gibi garip hale dönecek, gariplere ne mutlu! Garipler kimlerdir Ey Allah’ın Rasulü? diye sorulduğunda o ‘insanlar bozulduğu zaman düzeltenlerdir’ diye cevap vermiştir.
.. İmam Ahmed şöyle demiştir: Bize Abdurrahman b. Mehdi, el-Muttalib b. Hantab’ın kanalıyla Nebî (sav)’den tahdis ettiğine göre o ‘Gariplere ne mutlu! ‘ buyurmuş, ‘ Ey Allah’ın Resulü, garipler kimlerdir? ‘ diye sormaları üzerine de ‘ insanlar eksikliği zaman artanlardır’ diye cevap vermiştir.
Kitabu'l Guraba
Garipler iki kısımdır: Birinci kısım insanların bozulduğu zamanda kendisini düzelten kimselerdir. İkinci kısım ise insanların bozduğunu düzelten kimselerdir ki bunlar iki kısmın en yücesi ve en faziletlisidir.
Ümmü'd Derdâ [rha]'dan rivâyet edildiğine göre şöyle demiştir: Ebu'd Derdâ [radıyallahu anh] öfkeli bir şekilde içeri girdi. Ona 'Seni öfkelendiren nedir?' diye sordum. 'Vallahi onlar arasında Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)'in işlerinden cemaatle namaz kılmaları dışında bir şeyi tanıyamıyorum' diye cevap verdi.
Sayfa 48
Peygamberin gıpta ettiği kimse
Ebu Umame(ra) Nebi(sav) şöyle söylediğini tahdis etti:
"Benim nezdimde insanlar arasında en çok gıbta edilecek kimse; sırtında fazla (aile) yükü bulunmayan, namazdan nasibi çok olan, Rabbi(azze ve celle)'ye güzelce ibadet eden, rızkı kendisine yetecek kadar olan, kendisine parmakla işaret edilmeyen, Allah(a.c.)'ye kavaşana kadar bu hâl üzere sabreden, ölümü geldiği zaman da mirası ve ağlayanları az olan mü'mindir.( Ahmed, Tirmizi, ibn mace)
Hattâbi el-Uzle'de şunları söylemiştir: "Görüldüğü üzere Nebi(SAV) bu vasıfları taşıyan kimseye gıbta etmiştir. Bu vasıflar kişinin görmezden gelinmesi ve insanlar arasında adının anılmamasıdır. Sonra Nebi(sav) bu kimseye aza razı olmasını şart koşmuştur. Çünkü kanaat onu insanlardan keser. Yine ona sırtında aile yükünün olmamasını şart koşmuştur. Bu onlar için rızık elde etmekle meşgul olmaması içindir. Yine ona ölümün erken gelmesini şart koşmuştur. Bu da insanlar arasında uzun süre kalmaması içindir. Bu sebeplerin tamamı uzlete işaret etmekte ve onun faziletini beyan etmektedir."
Kitabu'l Guraba
Suleyman bin Sehman islamın garipliği ile alakalı şu kasideyi söyledi;
Ağlasın din için ilim ve hidayet ehli
Zira silinmiştir alâmetleri her tarafta
İnsanların hedefleri, işleri, güçleri
Olmuştur bu dünya, para biriktirmek,
Dinlerini bozma pahasına dünyalarını düzeltmek Lezzetlendikleri şeyleri ve yiyecekleri elde etmek!
Dünya için düşmanlık
Mudarat ve Mudahane Nedir...?
İbnu'l Kayyım "er-Rûh"ta (2/652) şunları söylemiştir:
"Müdârât bir övgü sıfatıdır. Müdâhene ise yergi sıfatıdır. Aralarındaki fark şudur: Müdârât yapan kimse yanındakine ondan hakkı çıkarmak ya da onu batildan çevirmek için yumuşak davranır. Müdâhene yapan kimse ise yanındakine onu batılı hususunda onaylamak ve hevasıyla yalnız bırakmak için yumuşak davranır. Dolayısıyla müdârât iman ehlinin, müdâhene ise nifak ehlinin sıfatıdır. Buna mutâbık olan bir misâl getirilmiştir ki o da şudur: Bir adamın kendisine acı veren bir yarası vardır. Tedavi edecek yumuşak huylu tabip ona gelmiş, yarasını tanımış, yarayı yumuşatmaya başlamış, yara uygun hâle geldiği zaman onu yavaşça ve yumuşaklıkla yarmaya başlamış, bundan sonra yaranın içindekileri boşaltmış, sonra onun yerine onun bozulmasına engel olacak ve ürettiği maddenin üremesini durduracak ilacı ve merhemi uygulamıştır. Bunun arkasından et meydana getirecek merhemler sürmeye başlamıştır. Et çıktıktan sonra oraya oranın nemini ala- cak şeyler serpme aşamasına geçmiştir. Sonra oraya sargı sarmıştır. Yara iyileşene kadar bunu uygulamaya devam etmiştir. Müdâhene yapan ise yaranın sahibine 'Bu yaranın sana bir zararı olmaz, bu bir şey değildir, bunu insanların gözünden bir bez yardımıyla sakla, son- ra onunla hiç ilgilenme der. Böylece yarada salgılanan madde gittikçe kuvvet bulur ve palazlanır. Sonunda yaradaki bozukluk iyice büyümüş olur.
Kitabu'l Guraba