Çocuklara bakmak ve onları büyütmek,
Yalnızca annelerin işiymiş.
Peki o zaman neden,
Büyüklerin işini de görüyor,
Büyükleri de mi büyütecek yoksa benim annem?
Yok yok, anneme acırım, üzmek istemem.
Beni kucağında oyalarken, yakından bakıyorum da,
O güzel yüzüne, ellerine, saçlarına, gözlerine.
Pek özen göstermiyor kendine galiba.
Gücü yetmiyor,
Hem kendisiyle, hem benimle uğraşmaya.
Size bir şey söyleyeyim mi,
Babamı hâlâ görmedim.
Ara sıra bir gölge eğiliyor üstüme doğru,
Şaşkın şaşkın bakıyor bana,
Gülümsüyor,
Hemen dönüp gidiyor sonra.
Acaba babam o gölge mi?