Kitap Gezgini
Mechthild GlaserKitap Gezgini Gönderileri
Kitap Gezgini kitaplarını, Kitap Gezgini sözleri ve alıntılarını, Kitap Gezgini yazarlarını, Kitap Gezgini yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hkayeler tuhaf oluyordu. Tam bitti derken sayfaları geriye çeviriyordun ve herşey yeni baştan başlıyordu.
Sayfa 327Kitabı okudu
"ama neden... Yani eğer birisi yeni bir hikaye yaratmak istiyorsa neden oturup yazmıyor? Neden başkalarına ait eserlerden fikir çalıyor?"
werther biraz daha yaklaştı. "Böylesine güçlü fikirler her köşe başında bulunmaz." diye fısıldadı.
Sayfa 248Kitabı okudu
“İhtiyacım olan şey şimdi bir molaydı. Dostça bir dünyada birazcık huzur.”
"Şimdi süzülüyor, esiyor, savuruyor rüzgâr!"
Prenses gümüşten mazgalları ve renkli camlı pencereleri olan bir şatoda yaşıyordu. Şato, tüm krallığın görebildiği bir tepenin üzerinde duruyordu.
Prenses her gün en yüksek kulenin tepesine tırmanıyor ve oradan uzaklara bakıyordu.
Krallığı çok iyi tanıyordu. Ama yalnızca uzaktan, çünkü şatodan hiç ayrılmıyordu.
Babası kral ve annesi kraliçe öldüklerinden beri dışarıya çıkmaya cesareti yoktu.
Kırlar ve göller gözüne fazla tehlikeli, ormanlar aşılmaz görünüyordu. Tebaasındakilerin inanmaktan çok uzun süre önce vazgeçtikleri bir masala göre oralarda bir yerlerde, bir mağaranın derinliklerinde bir canavar gizleniyordu.
Prenses bu canavardan çok korkuyordu.
"Tüm mutlu aileler birbirine benzer, ama her mutsuz ailenin kendine özgü bir mutsuzluğu vardır."
Tüm mutlu aileler birbirine benzer, ama her mutsuz ailenin kendine özgü bir mutsuzluğu vardır.
Sayfa 17
Ama günün birinde hayatımın geri kalanını nerede sürdürmek istediğime karar vermek zorunda kalacaktım. Will ile birlikte her şeyin ve herkesin görünmez, yazarların isteklerine uygun biçimde hareket ettikleri sözcüklerin dünyasında mı, yoksa Will'siz, hayatın kendisi tarafından yazıldıkları için hikayeleri edebi olanlardan çok daha heyecanlı ve merak uyandırıcı olan gerçek dünyada mı?
Edebiyat Dünyası hemen hemen eskisi gibi olacaktı yine. Will ile benim içinse durum farklıydı.
Will'in başını kucağıma koyup saçlarını okşamaya başladım. Ya Will sadece uykuya daldıysa? Evet, mutlaka uyuyordu... Yine kabuslarından birini görüyor olmalıydı ve bu defa beni yanına almıştı. Evet, gerçek bu olmalıydı. Başparmağımı kaşının üzerinde gezdirdim. İşaret parmağımla sol kulağının arkasındaki lüleyi doladım. Bakışlarım buğulandı.
"Amy." diye fısıldadı Will. "Hikaye... sona... erdi."
Tavşan ölü rolü yaptı. Aslında benim de içimden aynı şeyi yapmak geliyordu.
Korku keskin pençelerini ona geçiren bir canavardı.
Korkunç bir canavar.
- Çok dikkatli olmalıyız. Su yüzeyinin altında her yerde keskin kenarlı kaya çıkıntıları var. Yani eğer düşersen...
+ Saçmalama ya. Biz bunu da başarırız. Neyse ki pek sakar biri sayılmam.
Hiç düşünmeden önümdeki sudan çıkan ilk taşa adım atmamla, bir tutam yosuna basarak düşmem bir oldu. Göz açıp kapayıncaya dek kendimi dizlerime kadar suların içinde buldum. Üstelik iki elim de yaralanmıştı.
- Çok haklısın. Bu bir çocuk oyuncağından farksız olacak.