Kıyısız
Türker ArmanerKıyısız Sözleri ve Alıntıları
Kıyısız sözleri ve alıntılarını, Kıyısız kitap alıntılarını, Kıyısız en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.yalnızızdır
Kendi küçük, ayrıksı dünyamızda bir dil oluştururuz; bu dünyayı paylaşanlarla, paylaştığını düşündüklerimizle. Sistemin dışında olmak, içinde olanlara göre bir yerde durmak belirler yerimizi. Ayrıksı dilden öteye düştüğümüzde, "dışında olma" nın da dışına atıldığımızı görürüz. Gerçekten yalnız olduğumuzu kabullenmenin vaktidir; dilimizi paylaşacak "yabancılar" da yoktur artık.
Ben sadece, insanların, huzursuzluklarının asıl kaynağını arayamayacak kadar kendileriyle yüzleşmekten kaçmalarına kızıyorum.
Ben de bir düşsel gölgeyim geceyarısı güneşinin altında.
"Bu kadın özgürlüğümün sınırı,... Sınırın ta kendisi..."
Herkesi aşan bir şiddet mutlaka vardır. Bir insan için, kırılganlığın sınırlarına ulaştığında, her şiddetin kendisini aştığı durumlar da ortaya çıkar. Oysa o sınır bir kez aşıldı mı güçlülük başlar. Bağışıklığın getirdiği sınırsız bir güçlülük...
Sayfa 30
Düşüncelere kadar sızdıklarını bilmiyordum.
Sürekli birilerine hınçlanarak mı yaşıyoruz?
Sönmüş bir ateş. Küllerin çevresinde aynı insanlar.
Tutkularım da, şiddetle, kanla bastırıldı. Neyin karşılığı bu, bir soygun olmadığına göre? Şiddetin gerekçesi daha dayanılır kılar mı varlığını? Sonuçlarını?..
İnzivaya çekilmek de değil bizimkisi, kendimizi silmek. Bir nihilizimdir gidiyor heryerde.
Bir tanrı seçimlerinde özgür müdür?
Geçtiği köprülerden bir daha
geçemeyecek olanlaradır şarkım. Sevdiğini
karanlıkta göremeyecek olanlara. Yalnızca toprağı sevebilirsin
seni ise o da istemez geceyarısı güneşinin altında.
Eksilen, yalnızdır hep; karşılığında aldığı ne olursa olsun.
"bir yaşamı kurmak için birden çok kişi gerekebilir,"
Yalnızdı, öfkeliydi. Yaşamını taşıyamıyor, sürükleyemiyordu. Varlığı, saltık bir yalnızlığın içinde yüzen, küçük, derme çatma bir saldı. Ne yöne bakarsa baksın ufuk çizgisini görüyordu. Baktığı sonsuzluğun umarsızlığını bulanıklaştırıp unutturacak geçici paravanlar da kalmamıştı. Sevmiyordu artık; bir başkasını, bir şeyi, kendini... Belki ülkesini bile. O da, bakışlarını aşağı çevirmişti; geçmişe.