Kıyısız
Türker ArmanerKıyısız Gönderileri
Kıyısız kitaplarını, Kıyısız sözleri ve alıntılarını, Kıyısız yazarlarını, Kıyısız yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Eksilen, yalnızdır hep; karşılığında aldığı ne olursa olsun.
Sayfa 109 - Metis Yayınları. 2. Baskı. Ocak 2014.
Varlığını böyle mi sürdürüyor dünya? Belleklerin görüntülerin sürekliliğiyle? Dünya belki de belleklerin bileşkesinden başka bir şey değil. Bellek de, üst-üste bindirilmiş görüntülerden…
Sayfa 97 - Metis Yayınları. 2. Baskı. Ocak 2014.
Umut kaldırıldı mı yaşamdan, koruma içgüdüsü yersizleşiyor.
Sayfa 31 - Metis Yayınları. 2. Baskı. Ocak 2014.
Herkesi aşan bir şiddet mutlaka vardır. Bir insan için, kırılganlığın sınırlarına ulaştığında, her şiddetin kendisini aştığı durumlar da ortaya çıkar. Oysa o sınır bir kez aşıldı mı güçlülük başlar. Bağışıklığın getirdiği sınırsız bir güçlülük.
Sayfa 30 - Metis Yayınları. 2. Baskı. Ocak 2014.
Kendi küçük, ayrıksı dünyamızda bir dil oluştururuz; bu dünyayı paylaşanlarla, paylaştığını düşündüklerimizle. Sistemin dışında olmak, içinde olanlara göre bir yerde durmak belirler yerimizi. Ayrıksı dilden öteye düştüğümüzde, “dışında olma”nın da dışına atıldığımızı görürüz. Gerçekten yalnız olduğumuzu kabullenmenin vaktidir; dilimizi paylaşacak “yabancılar” da yoktur artık.
Sayfa 11 - Metis Yayınları. 2. Baskı. Ocak 2014.
Yalnızdı, öfkeliydi. Yaşamını taşıyamıyor, sürükleyemiyordu. Varlığı, saltık bir yalnızlığın içinde yüzen, küçük, derme çatma bir saldı. Ne yöne bakarsa baksın ufuk çizgisini görüyordu. Baktığı sonsuzluğun umursamazlığını bulanıklaştırıp unutturacak geçici paravanlar da kalmamıştı. Sevmiyordu artık; bir başkasını, bir şeyi, kendini… Belki ülkesini bile. O da, bakışlarını aşağı çevirmişti; geçmişe.
…
"Ben sadece, insanların, huzursuzluklarının asıl kaynağını arayamayacak kadar kendileriyle yüzleşmekten kaçmalarına kızıyorum."
Herkesi aşan bir şiddet mutlaka vardır. Bir insan için, kırılganlığın sınırlarına ulaştığında, her şiddetin kendisini aştığı durumlar da ortaya çıkar. Oysa o sınır bir kez aşıldı mı güçlülük başlar. Bağışıklığın getirdiği sınırsız bir güçlülük...
Sayfa 30
Güçlülüğün peşinde miydim yaşamlarımda? Buna rağmen, bir bağlantıyla yıkılacak kadar zayıf mı yapmıştım duvarları mı? Bunca yaşamdır peşinde koştuğum "güç", bir imgeden öte bir şey değildi belki de. Özgürlüğümü kurmak için mi gereksinmem vardı güce? Hangisi hangisini içeriyordu, hangisi neden, hangisi etkiydi bilemiyordum.
Sayfa 17
Buraya düşerken, kimsenin beni canımı acıtırcasına tutmasını da istemiyorum. Kendi düşüşümü yaşamalıyım.
Sayfa 17
Kendi küçük, ayrıksı dünyamızda bir dil oluştururuz; bu dünyayı paylaşanlarla, paylaştığını düşündüklerimizle. Sistemin dışında olmak, içinde olanlara göre bir yerde durmak belirler yerimizi. Ayrıksı dilden öteye düştüğümüzde, "dışında olma"nın da dışına atıldığımızı görürüz. Gerçekten yalnız olduğumuzu kabullenmenin vaktidir, dilimizi paylaşacak "yabancılar" da yoktur artık.
Sayfa 11
Yaşam, uzun bir karabasandan sonraki birkaç saniyede de başlayıp bitebilir.
Sayfa 13