İşte hiç kuşkum yok, onu vicdan azabı öldürüyor; duygulardaki yücelik bu işte! Ama ben, bunca yoksul, bunca kötü yetiştirilmiş, bunca cahil ben, kimi zaman davranışlarım da pek kabayken, nasıl oldu da böyle bir aşkı esinleyebildim?
Eğer hem onların gözünde hem de kendi gözümde değer sahibi olmak istiyorsam, onların zenginliğiyle alışverişe girenin benim yoksulluğum olduğunu, ama yüreğimin küstahlıklarından binlerce fersah ötede olduğunu ve onların küçük horgörü ya da lütuf işaretlerinin erişemeyeceği kadar yüksek bir yere yerleşmiş olduğunu onlara göstermem gerek.