”…ama biliyor musunuz Bay Brul, çocuklara on altı yıl süren bir alışkanlıklar düzenliği dayatmak alçaklıktır. Zaman çarpıtılıyor Bay Brul. Gerçek zaman mekanik değildir, hepsi birbirine eşit saatlere bölünmez… Her sabah 7de kalkın, öğlen yemek yiyin, dokuzda yatın. Asla kendinize ait bir geceniz olmayacak ve denizin alçalmayı bırakıp durduğu, yükselmeden önce gece ve gündüzün birbirine karışarak birleştiği ve tıpkı okyanusa kavuşan nehirlerin yaptığı gibi bir coşku seti oluşturduğu, dingin bir zamanın var olduğunu asla bilemeyeceksiniz. On altı yılımın gecelerini çaldılar benden Bay Brul, başka şeylerin yanı sıra. Onları da çaldılar. Amacımı çaldılar benden. Beşinci sınıfta, altıncı sınıfa geçmemin tek hedefim olması gerektiğine inandırdılar beni… Son sınıfta, bitirme sınavını geçmem gerekti ve daha sonra bir diploma. Evet, bir amacım olduğunu zannettim Bay Brul ve hiçbir şeyim yoktu… Başı sonu olmayan bir koridorda, bazı budalaların arkasına takılıp, başka budalaların önünde yürüyordum. Size zorlanmadan yutturmak için, acı tozların kapsüllere konulması gibi, diploma denen eşek postlarıyla kaplanıyor hayat… Ne ki, Bay Brul, hayatın gerçek tadını tercih ederdim, bunu artık biliyorum.”