Koca Karınlı Kent

Suzan Samancı
7/10
2 Kişi
11
Okunma
4
Beğeni
208
Görüntülenme
Siz hiç oyun oynarken arkadaşınızın parçalanan ciğeriyle baş başa kaldınız mı? O parçalanmış bedeni, herhangi bir olay gibi düşünüp yaşamınızı sürdürmeye çalıştınız mı? Anılarınızı, kökeninizi mecburiyetten bırakıp bir bilinmeze gittiniz mi? Dağları, tepeleri, toprağı ev bilirken apartman boşluklarına sıkıştınız mı? Kimliğinizi haykırmak isterken, ölmemek için isyanınızı bastırdınız mı? Türkiye'nin bilinen ama ne kadar yazılsa ne kadar anlatılsa hep eksik kalan hikâyesinin romanı Koca Karınlı Kent. Sis! Kayboluş! Aydınlık! Gelecek! Uzak mı yakın mı, bilemiyorum. Avucumdaki hiçlik orman yangınına dönüşüyor… Özgürlüğün yağmuruyla ıslanmasam, yıkanmasam, boğulacağım. Vakit geldi! Her şey anlamsız. Gitmeliyim, anlama kavuşmak için… Ruhumun acısı bedenimi sarıyor. Acımı doyurmalıyım, sağaltmalıyım. İnsan bir giz işte! Sis çözülüyor, kent uyanıyor. Parlak ışık lekeleri pencereye dokunup geçiyor… Karışık bir denklemin çelişkisinden kurtuluyorum, kurtulacağım… Durmak, koca karınlı kentlerin karnında inlemek yok oluş değil de nedir? Suzan Samancı, insanın toprağına hasretinin, istihbarat ağının aşka demir atmasının, bir sevdanın yaşam boyu sürülen izinin romanını Koca Karınlı Kent ile yazıyor... (Tanıtım Bülteninden)
160 sayfa
Reklam

Yorumlar ve İncelemeler

160 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
3 günde okudu
Romanı okurken başlarda ısınamadım diyebilirim. Ama sayfalar ilerledikçe beni içine aldı. Benim için asıl ilginç olanı ise romanın iç ses tekniğiyle yazılması oldu. İlk defa bu teknikle bir roman okuyordum çünkü. Samancı'nın benzetmeleri gerçeküstü gibi görünse de, kendine has o büyülü anlatımıyla aslında gerçeğin, geçmişin ve anın ta kendisini sunuyor okuyucuya. Konusuna hiç girmeden şunu da belirteyim: Bazı kitaplar vardır sizi alır götürür, kendisiyle birlikte sürükler, sarmalar, içinizi ısıtır, hüzünlendirir,  insanın etine, kemiğine, tenine, en ücra hücrelerine kadar siner ve okuyucusunu büyüler, kendinden bir parça beller... işte bu kitap o kitaplardan.
Koca Karınlı Kent
Koca Karınlı KentSuzan Samancı · Ayrıntı Yayınları · 201611 okunma
160 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
9 günde okudu
Suzan Samancı'nın 2012 yılında Diyarbakır'da yazmaya başladığı, 2015 yılında Cenevre'de bitirdiği Koca Karınlı Kent, Reçine Kokuyordu Helin'den sonra okuduğum ikinci kitabı.Uzun yıllardır nedense Suzan Samancı okumamışım, âdeta yeni bir yazarla tanışmış gibi hissettim kendimi. Zorunlu göç sonucu, topraklarından ayrılmış bir Kürt ailesinin "Koca Karınlı Kent" olarak nitelendirilen İstanbul'da yeni bir yaşam kurma savaşımının ironik bir şekilde anlatıldığı kitabı, hem bir göç romanı, hem politik roman hem de bir aşk romanı olarak okuyabilirsiniz.Suzan Samancı'nın kitaba özenle yerleştirdiği Kürtçe deyişler büyülü bir dil yaratmış.Ailenin büyük kızı Havin'in gözünden anlatılan romanı, bildungsroman kategorisine de sokabilir miyiz bilmiyorum ama yakın duruyor bu türe. "Biz nereye gidersek gidelim kimliğimiz okunuyordu yüzümüzden.Çocuklarınız taş atıyor, kadınlarınız iyi zılgıt çekiyor ve iyi koşuyorsunuz, diyorlardı." ( syf 14) ifadesi, zorunlu göç sonucu, Koca Karınlı Kent'e yerleşen Havin ve ailesinin öteki olmaktan kurtulamamasının göstergesi. Kitaptaki kadın karakterleri çok çeşitli ve çok güçlü buldum.Nine, Havin'in annesi, Ermeni Bayzar, Novin, Havva, Keve, Gonca hepsi beynime kazındı Havin gibi... Kitapta sevdiğim noktalardan biri Giresun'un mekân seçilmesi ve gelen şehit cenazelerinin de tarafsızca insan dramının bir parçası olarak verilmesi oldu.Nazife de unutamayacağım karakterler arasına girdi.Çok severek okudum Koca Karınlı Kent'i tavsiye ederim.
Koca Karınlı Kent
Koca Karınlı KentSuzan Samancı · Ayrıntı Yayınları · 201611 okunma

Yazar Hakkında

Suzan Samancı
Suzan SamancıYazar · 9 kitap
1979 da Diyarbakır Lisesi'nden mezun olan Samancı edebiyata şiir yazarak giriş yaptı. İlk şiirleri 1985 - 1987 yılları arasında Sanat Olayı dergisi'nde yayımlandı. İlk öykülerini "Eriyip Gidiyor Gece" isimli kitapta bir araya getirdi. "Reçine Kokuyordu Helin" (Can Yayınları, 1993), "Kıraç Dağlar Kar Tuttu" (Can Yayınları, 1996 ve İletişim Yayınları, 2002) ve "Suskunun Gölgesinde" (İletişim Yayınları, 2001) isimli hikâye kitapları yayımlandı. "Korkunun Irmağında" adlı romanı 2004 yılında Metis yayınlarınca, "Halepçe'den Gelen Sevgili" adlı romanı Sel yayınlarınca 2009 yılında yayımlandı. "Reçine Kokuyordu Helin" adlı eseri aynı isimle Almanca olarak İsviçre’de, Flamanca olarak Belçika’da,İsveç'te İspanya ve İtalya’da yayımlandı. Ayrıca, "Ölüm Kenti" (Bajare Mirine) adlı kitabı Avesta Yayınevi tarafından Kürtçe'ye çevrilerek yayımlandı. "Kıraç Dağlar Kar Tuttu" adlı eseri ise 1997 yılında Orhan Kemal Öykü Yarışması’nda ikincilik ödülü aldı. Demokrası, Gündem, Özgür Politika, Taraf gazetelerinde köşe yazarlığı yaptı. Öyküleri yabancı dillerde birçok antolojilerde yer aldı. 2015 yılında ilk kez anadiliyle yazdı, "Ew Jin û Mêrê Bi Maske" adlı öykü kitabı "Avesta Yayınları" tarafından yayınlandı. Suzan Samancı'nın son romanı "Koca Karınlı Kent" adıyla "Ayrıntı Yayınları tarafından yayınlanmıştır. "Ekim 2016" Samancı'nın ilk Kürtçe romanı "Mirzayê Reben" (Zavallı Mirza) adıyla Avesta Yayınları'nda yayınlandı. "Ekim 2019"
30 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.