Köl Tigin Ünlemesi
Hakan İlhan KurtEn Yeni Köl Tigin Ünlemesi Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Köl Tigin Ünlemesi sözleri ve alıntılarını, en yeni Köl Tigin Ünlemesi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Hakkını verene dek damardan kan döktürmeli;
Başlıya baş eğdirip, dizliye diz çöktürmeli!"
Sayfa 27
"Er kişide hayat, başa vurulur;
Köklü ağaç gibi yaşa vurulur.
Bitikçi tutulur, taşa vurulur,
Ey felek döşüne kara çalası;
Acunu yurt tutan kağan balası!"
Sayfa 9
Şiirden anladığımız tek şey Kül tegin'in 47 yaşında olduğu
Aygır budu, koç boynu ölü yeri aşında,
Elçiler bun eyledi, algış odu başında.
Yiğit kişi Köl Tigin, kırk yedinci yaşında,
Gök Bodun erli kızlı yaslandı mı dediler;
Varıp, Altun Dağı’na yaslandı mı dediler.
Altun bodun bun kodun üç tudun, uydurdu mu dediler?
Aygır budu, koç boynu ölü yeri aşında,
Elçiler bun eyledi, algış odu başında.
Yiğit kişi Köl Tigin, kırk yedinci yaşında,
Gök Bodun erli kızlı yaslandı mı dediler;
Varıp, Altun Dağı'na yaslandı mı dediler
Ateş, toprak, su, demir, TAHTA! Pardon ağaç
Dediler göverir mi, nâra boğdurmuş boğaç;
Göverir mi yumruğu, yağı döşünde toğaç?
Kam bendirinde ateş, toprak, demir, su, ağaç,
Gök Bodun erli kızlı yaslandı mı dediler;
Saçaklı kurt başlı tuğ, hislendi mi dediler.
Budun değil miydi o ya?
Er doğar erince, Bilge Katun’dan
Aşina toyundan, kara bodundan.
Tanrının izniyle Kutlug Tudun’dan,
Al kanına aldan, alev kalası;
Gövdeleri dağca yığan balası
Metal, alaşım reklamı muhteva eden bir diğer şiiri
Gök Tanrı buyruğu, soluk bulunca
Gözleri od sarar, bakır alası.
Güneşten söz yürür, çeliğe tunca
Kalkar göğe Türk’ün, zağlı palası;
Günlenir, boz çakal boğan balası..
Çağatayca, Moğolca ve Uydurukça emir veren bir şair :)
Aytdaşı var, sırdaşı var,
Kara günde yardaşı var;
Oğlu, kızı, kardaşı var,
- Ay çekildi, sabah yakın:
Göğü tutun... Suya bakın!
Ağ düzüne, minderine,
Gök Bodun erli kızlı yaslandı mı dediler;
Bengü taş Köl Tigin'le süslendi mi dediler.
Sayfa 105 - Ötüken Neşriyat
Kavgayı anlattılar, dahası giz dediler;
Yollug Tigin! Dinle ki, taşlara yaz dediler
Sayfa 72 - Ötüken Neşriyat