Ankara'nın eski sokakları, eski binaları, Ulus'un değişik tipleri, pavyonları, köhne otelleri, esnaf lokantaları, Ankara'nın mistik gri havası, satıcılar, işportacılar, sokak kadınları, torbacılar, müptezeller kalpazanlar ve nicleri... hepsi Şair Samet ve ailesinin gözünden Ankara'yı izlemek gibi.
Samet'in annesine olan aşkı, babasına olan zaafı, kızkardeşine olan düşkünlüğü ve Ceyda'ya olan aşkını anlatan bu kısa Ankata öyküsünü okurken, kendimde bir Ankara'lı olarak bişeyler bulacağımı düşünerek okumaya başladım. Evet çocukluğumun geçtiği Ulus, Dışkapı, Sıhhiye civarlarını başka bir pencereden izlemek gerçekten hoş oldu.
Ankara'nın gri havasını solurken, Samet'in hayalperestliğine, annesinin çilekeşliğine, babasının içine düştüğü zor durumlara, Ceyda'nın güzel yüzü kadar içinde sakladığı acıklı hayatına, Topal Ilhan'ın tiksintili hayatına ve yolunu bulmaya çalışanların çabalarına şahit oluyoruz.
Ankara'ya has bir kültür olan pavyonların, içindeki insanların, konsomatris denen kadın işçilerin hayatlarına bir göz atıyoruz. Çilekeşler, Sokak serserileri, Tokatçılar ve bir çok öğe bizi karşılıyor.
Konsomatris, Ankara'nın arka sokaklarına, kadının güzeline, erkeğin serkeşine bir bakış. Şair oğlunun babasına sevgisi ve tiksintisi, anneye sevda, kardeşe merhamet.
